UrlIdentityPermission Klasa

Odwołanie

Definicja

Przestrzeń nazw:: System.Security.Permissions

Zestaw:: System.Security.Permissions.dll

Zestaw:: mscorlib.dll

Pakiet:: System.Security.Permissions v6.0.0

Pakiet:: System.Security.Permissions v7.0.0

Pakiet:: System.Security.Permissions v8.0.0

Pakiet:: System.Security.Permissions v9.0.0-preview.2.24128.5

Źródło:: UrlIdentityPermission.cs

Źródło:: UrlIdentityPermission.cs

Źródło:: UrlIdentityPermission.cs

Ważne

Niektóre informacje odnoszą się do produktu w wersji wstępnej, który może zostać znacząco zmodyfikowany przed wydaniem. Firma Microsoft nie udziela żadnych gwarancji, jawnych lub domniemanych, w odniesieniu do informacji podanych w tym miejscu.

Przestroga

Code Access Security is not supported or honored by the runtime.

Definiuje uprawnienie tożsamości dla adresu URL, z którego pochodzi kod. Klasa ta nie może być dziedziczona.

public ref class UrlIdentityPermission sealed : System::Security::CodeAccessPermission

public sealed class UrlIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission

[System.Obsolete("Code Access Security is not supported or honored by the runtime.", DiagnosticId="SYSLIB0003", UrlFormat="https://aka.ms/dotnet-warnings/{0}")]
public sealed class UrlIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission

[System.Serializable]
public sealed class UrlIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission

[System.Serializable]
[System.Runtime.InteropServices.ComVisible(true)]
public sealed class UrlIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission

type UrlIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission

[<System.Obsolete("Code Access Security is not supported or honored by the runtime.", DiagnosticId="SYSLIB0003", UrlFormat="https://aka.ms/dotnet-warnings/{0}")>]
type UrlIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission

[<System.Serializable>]
type UrlIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission

[<System.Serializable>]
[<System.Runtime.InteropServices.ComVisible(true)>]
type UrlIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission

Public NotInheritable Class UrlIdentityPermission
Inherits CodeAccessPermission

Dziedziczenie: Object

CodeAccessPermission
UrlIdentityPermission

Atrybuty: ObsoleteAttribute SerializableAttribute ComVisibleAttribute

Uwagi

Przestroga

Zabezpieczenia dostępu do kodu (CAS) zostały przestarzałe we wszystkich wersjach .NET Framework i .NET. Najnowsze wersje platformy .NET nie honorują adnotacji CAS i generują błędy, jeśli są używane interfejsy API związane z usługą CAS. Deweloperzy powinni szukać alternatywnych sposobów wykonywania zadań zabezpieczeń.

Cały adres URL jest brany pod uwagę, w tym protokół (HTTP, HTTPS, FTP) i plik. Na przykład http://www.fourthcoffee.com/process/grind.htm jest to pełny adres URL.

Adresy URL można dopasować dokładnie lub za pomocą symbolu wieloznakowego w końcowej pozycji, na przykład: http://www.fourthcoffee.com/process/*. Adresy URL mogą również zawierać prefiks symbolu wieloznakowego ("*") w ograniczniku kropkowym. Na przykład ciąg http://www.fourthcoffee.com/process/grind.htm/ nazwy adresu URL jest podzbiorem wartości http://*.fourthcoffee.com/process/grind.htm/ i http://*.com/process/grind.htm/.

Ważne

Począwszy od .NET Framework 4, uprawnienia tożsamości nie są używane.

W .NET Framework wersji 1.0 i 1.1 wymagania dotyczące uprawnień tożsamości są skuteczne nawet wtedy, gdy zestaw wywołujący jest w pełni zaufany. Oznacza to, że chociaż zestaw wywołujący ma pełne zaufanie, żądanie uprawnień tożsamości kończy się niepowodzeniem, jeśli zestaw nie spełnia wymagań kryteriów. Począwszy od .NET Framework w wersji 2.0, wymagania dotyczące uprawnień tożsamości są nieskuteczne, jeśli zestaw wywołujący ma pełne zaufanie. Oznacza to, że żądanie tożsamości zawsze kończy się powodzeniem, niezależnie od tożsamości zestawu, jeśli zestaw otrzymał pełne zaufanie. Zapewnia to spójność wszystkich uprawnień, eliminując traktowanie uprawnień tożsamości jako specjalny przypadek.

Uwaga

W wersjach .NET Framework przed .NET Framework 4 można użyć CodeAccessPermission.Deny metody , aby zapobiec niezamierzonemu dostępowi do zasobów systemowych przez zaufany kod. Deny jest teraz przestarzałe, a dostęp do zasobów jest teraz określany wyłącznie przez przyznany zestaw uprawnień dla zestawu. Aby ograniczyć dostęp do plików, należy uruchomić częściowo zaufany kod w piaskownicy i przypisać mu uprawnienia tylko do zasobów, do których kod może uzyskiwać dostęp. Aby uzyskać informacje na temat uruchamiania aplikacji w piaskownicy, zobacz Instrukcje: uruchamianie częściowo zaufanego kodu w piaskownicy.

Uwaga

W .NET Framework wersji 1.0 i 1.1 uprawnienia tożsamości nie mogą mieć Unrestricted wartości stanu uprawnień. Począwszy od .NET Framework w wersji 2.0, uprawnienia tożsamości mogą mieć dowolną wartość stanu uprawnień. Oznacza to, że w wersji 2.0 i nowszych uprawnienia tożsamości mają takie samo zachowanie jak uprawnienia implementujące IUnrestrictedPermission interfejs.

Konstruktory

UrlIdentityPermission(PermissionState)	Przestarzałe. Inicjuje UrlIdentityPermission nowe wystąpienie klasy o określonej wartości PermissionState.
UrlIdentityPermission(String)	Przestarzałe. Inicjuje UrlIdentityPermission nowe wystąpienie klasy w celu reprezentowania tożsamości adresu URL opisanej przez element `site`.

Właściwości

Url	Przestarzałe. Pobiera lub ustawia adres URL reprezentujący tożsamość kodu internetowego.

Metody

Assert()	Przestarzałe. Deklaruje, że kod wywołujący może uzyskać dostęp do zasobu chronionego przez żądanie uprawnień za pomocą kodu wywołującego tę metodę, nawet jeśli osoby wywołujące wyższe w stosie nie otrzymały uprawnień dostępu do zasobu. Używanie Assert() polecenia może powodować problemy z zabezpieczeniami. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
Copy()	Przestarzałe. Tworzy i zwraca identyczną kopię bieżącego uprawnienia.
Demand()	Przestarzałe. Wymusza czas wykonywania, SecurityException jeśli wszystkie osoby wywołujące wyższe w stosie wywołań nie otrzymały uprawnień określonych przez bieżące wystąpienie. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
Deny()	Przestarzałe. Przestarzałe. Zapobiega wywoływaniom wyższym w stosie wywołań przy użyciu kodu, który wywołuje tę metodę w celu uzyskania dostępu do zasobu określonego przez bieżące wystąpienie. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
Equals(Object)	Przestarzałe. Określa, czy określony CodeAccessPermission obiekt jest równy bieżącemu CodeAccessPermission. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
FromXml(SecurityElement)	Przestarzałe. Rekonstruuje uprawnienie o określonym stanie z kodowania XML.
GetHashCode()	Przestarzałe. Pobiera kod skrótu CodeAccessPermission dla obiektu, który jest odpowiedni do użycia w algorytmach tworzenia skrótów i strukturach danych, takich jak tabela skrótów. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
GetType()	Przestarzałe. Type Pobiera bieżące wystąpienie. (Odziedziczone po Object)
Intersect(IPermission)	Przestarzałe. Tworzy i zwraca uprawnienie, które jest skrzyżowaniem bieżącego uprawnienia i określonego uprawnienia.
IsSubsetOf(IPermission)	Przestarzałe. Określa, czy bieżące uprawnienie jest podzbiorem określonego uprawnienia.
MemberwiseClone()	Przestarzałe. Tworzy płytkią kopię bieżącego Objectelementu . (Odziedziczone po Object)
PermitOnly()	Przestarzałe. Zapobiega wywoływaniom wyższym w stosie wywołań przy użyciu kodu, który wywołuje tę metodę, aby uzyskać dostęp do wszystkich zasobów z wyjątkiem zasobu określonego przez bieżące wystąpienie. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
ToString()	Przestarzałe. Tworzy i zwraca reprezentację ciągu bieżącego obiektu uprawnień. (Odziedziczone po CodeAccessPermission)
ToXml()	Przestarzałe. Tworzy kodowanie XML uprawnienia i jego bieżącego stanu.
Union(IPermission)	Przestarzałe. Tworzy uprawnienie, które jest związkiem bieżącego uprawnienia i określonego uprawnienia.

Dotyczy

Udostępnij za pośrednictwem