System.Security Przestrzeń nazw

  • Odwołanie

Zapewnia podstawową strukturę systemu zabezpieczeń środowiska uruchomieniowego języka wspólnego, w tym klasy bazowe dla uprawnień.

Klasy

AllowPartiallyTrustedCallersAttribute

Umożliwia wywoływanie zestawu przez częściowo zaufany kod. Bez tej deklaracji tylko w pełni zaufane osoby wywołujące mogą używać zestawu. Klasa ta nie może być dziedziczona.
CodeAccessPermission

Definiuje podstawową strukturę wszystkich uprawnień dostępu do kodu.
HostProtectionException

Wyjątek zgłaszany po wykryciu odrzuconego zasobu hosta.
HostSecurityManager

Umożliwia kontrolowanie i dostosowywanie zachowania zabezpieczeń dla domen aplikacji.
NamedPermissionSet

Definiuje zestaw uprawnień, który ma skojarzona nazwę i opis. Klasa ta nie może być dziedziczona.
PermissionSet

Reprezentuje kolekcję, która może zawierać wiele różnych typów uprawnień.
ReadOnlyPermissionSet

Reprezentuje kolekcję tylko do odczytu, która może zawierać wiele różnych typów uprawnień.
SecureString

Reprezentuje tekst, który powinien być poufny, na przykład przez usunięcie go z pamięci komputera, gdy nie będzie już potrzebny. Klasa ta nie może być dziedziczona.
SecureStringMarshal

Udostępnia kolekcję metod przydzielania niezarządzanej pamięci i kopiowania niezarządzanych bloków pamięci.
SecurityContext

Hermetyzuje i propaguje wszystkie dane związane z zabezpieczeniami dla kontekstów wykonywania przesyłanych między wątkami. Klasa ta nie może być dziedziczona.
SecurityCriticalAttribute

Określa, że kod lub zestaw wykonuje operacje krytyczne dla zabezpieczeń.
SecurityElement

Reprezentuje model obiektów XML do kodowania obiektów zabezpieczeń. Klasa ta nie może być dziedziczona.
SecurityException

Wyjątek zgłaszany podczas wykrywania błędu zabezpieczeń.
SecurityManager

Zapewnia główny punkt dostępu dla klas współdziałających z systemem zabezpieczeń. Klasa ta nie może być dziedziczona.
SecurityRulesAttribute

Wskazuje zestaw reguł zabezpieczeń, które środowisko uruchomieniowe języka wspólnego powinno wymuszać dla zestawu.
SecuritySafeCriticalAttribute

Identyfikuje typy lub elementy członkowskie jako krytyczne dla zabezpieczeń i bezpiecznie dostępne za pomocą przezroczystego kodu.
SecurityState

Udostępnia klasę bazową do żądania stanu zabezpieczeń akcji z AppDomainManager obiektu .
SecurityTransparentAttribute

Określa, że zestaw nie może spowodować podniesienia uprawnień.
SecurityTreatAsSafeAttribute

Określa, które elementy członkowskie niepubliczne SecurityCriticalAttribute są dostępne za pomocą przezroczystego kodu w zestawie.
SuppressUnmanagedCodeSecurityAttribute

Umożliwia wywoływanie kodu zarządzanego do niezarządzanego kodu bez stosu. Klasa ta nie może być dziedziczona.
UnverifiableCodeAttribute

Oznacza moduły zawierające kod nieweryfikowalny. Klasa ta nie może być dziedziczona.
VerificationException

Wyjątek zgłaszany, gdy zasady zabezpieczeń wymagają bezpiecznego typu kodu, a proces weryfikacji nie może sprawdzić, czy kod jest bezpieczny.
XmlSyntaxException

Wyjątek zgłaszany w przypadku wystąpienia błędu składni podczas analizowania kodu XML. Klasa ta nie może być dziedziczona.

Interfejsy

IEvidenceFactory

Pobiera obiekt Evidence.
IPermission

Definiuje metody implementowane przez typy uprawnień.
ISecurityEncodable

Definiuje metody, które konwertują stan obiektu uprawnień na i z reprezentacji elementu XML.
ISecurityPolicyEncodable

Obsługuje metody konwertujące stan obiektu uprawnień na i z reprezentacji elementu XML.
IStackWalk

Zarządza przewodnikiem stosu, który określa, czy wszyscy wywołujący w stosie wywołań mają wymagane uprawnienia dostępu do chronionego zasobu.

Wyliczenia

HostSecurityManagerOptions

Określa składniki zasad zabezpieczeń, które mają być używane przez menedżera zabezpieczeń hosta.
ManifestKinds

Reprezentuje typ manifestu, do którego mają zastosowanie informacje o podpisie.
PartialTrustVisibilityLevel

Określa domyślną widoczność częściowego zaufania dla kodu oznaczonego atrybutem AllowPartiallyTrustedCallersAttribute (APTCA).
PolicyLevelType

Określa typ zarządzanego poziomu zasad kodu.
SecurityContextSource

Identyfikuje źródło kontekstu zabezpieczeń.
SecurityCriticalScope

Określa zakres elementu SecurityCriticalAttribute.
SecurityRuleSet

Określa zestaw reguł zabezpieczeń, które środowisko uruchomieniowe języka wspólnego powinno wymuszać dla zestawu.
SecurityZone

Definiuje wartości całkowite odpowiadające strefom zabezpieczeń używanym przez zasady zabezpieczeń.