IInstanceProvider Interfejs

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.ServiceModel.Dispatcher

Zestaw:

System.ServiceModel.dll

Deklaruje metody, które zapewniają obiekt usługi lub przetwarzają obiekt usługi dla usługi Windows Communication Foundation (WCF).

C#

public interface IInstanceProvider

Przykłady

Poniższy przykład kodu pokazuje, jak zaimplementować IInstanceProvider zachowanie "pojedynczego" — zawsze zwraca to samo wystąpienie usługi i nie przetwarza go.

C#

public class ObjectProviderBehavior : IInstanceProvider
{

  string message;
  SampleService service = null;

  public ObjectProviderBehavior(string msg)
  {
    Console.WriteLine("The non-default constructor has been called.");
    this.message = msg;
    this.service = new SampleService("Singleton sample service.");
  }

  #region IInstanceProvider Members

  public object GetInstance(InstanceContext instanceContext, System.ServiceModel.Channels.Message message)
  {
    Console.WriteLine("GetInstance is called:");
    return this.service;
  }

  public object GetInstance(InstanceContext instanceContext)
  {
    Console.WriteLine("GetInstance is called:");
    return this.service;
  }

  public void ReleaseInstance(InstanceContext instanceContext, object instance)
  {
    Console.WriteLine("ReleaseInstance is called. The SingletonBehaviorAttribute never releases.");
  }

  #endregion
}

W poniższym przykładzie kodu pokazano, jak zaimplementować atrybut niestandardowy, który implementuje IContractBehavior wstawianie niestandardowego dostawcy wystąpienia usługi. Implementuje IContractBehaviorAttributerównież element , który wiąże jego użycie z określonym kontraktem.

C#

public class SingletonBehaviorAttribute : Attribute, IContractBehaviorAttribute, IContractBehavior
{

  #region IContractBehaviorAttribute Members

  public Type TargetContract
  {
    get { return typeof(ISampleService); }
  }

  #endregion

  #region IContractBehavior Members

  public void AddBindingParameters(ContractDescription description, ServiceEndpoint endpoint, System.ServiceModel.Channels.BindingParameterCollection parameters)
  {
    return;
  }

  public void ApplyClientBehavior(ContractDescription description, ServiceEndpoint endpoint, ClientRuntime clientRuntime)
  {
    return;
  }

  public void ApplyDispatchBehavior(ContractDescription description, ServiceEndpoint endpoint, DispatchRuntime dispatch)
  {
    dispatch.InstanceProvider = new ObjectProviderBehavior("Custom ObjectProviderBehavior constructor.");
  }

  public void Validate(ContractDescription description, ServiceEndpoint endpoint)
  {
    return;
  }

  #endregion
}

Uwagi

Zaimplementuj interfejs, IInstanceProvider aby kontrolować tworzenie i odtwarzanie obiektów usługi, gdy jest on żądany lub usuwany przez InstanceContext obiekt.

Po zaimplementowaniu interfejsu IInstanceProvider należy przypisać obiekt niestandardowego dostawcy wystąpień do InstanceProvider właściwości przy użyciu zachowania punktu końcowego ( IEndpointBehavior obiektu) lub zachowania kontraktu ( IContractBehavior obiektu).

Jeśli mechanizm wstawiania jest zachowaniem punktu końcowego, można również zaimplementować BehaviorExtensionElement obiekt, który może wstawić niestandardowe zachowanie przy użyciu pliku konfiguracji. Jeśli mechanizm wstawiania jest zachowaniem kontraktu, możesz wstawić zachowanie programowo przed otwarciem hosta usługi lub zaimplementować atrybut niestandardowy. (Przykładowe podejście do zachowania kontraktu można znaleźć w sekcji Przykład).

IInstanceProvider ma dwie metody GetInstance i ReleaseInstance. Te metody są zwykle implementowane w celu tworzenia obiektów usługi przy użyciu konstruktora bez parametrów lub inicjowania lub usuwania pewnego stanu związanego z okresem istnienia obiektu. Buforowanie obiektów usługi to jeden z przykładów funkcji niestandardowych IInstanceProvider .

Zazwyczaj obiekt InstanceContext wywołuje GetInstance metodę po utworzeniu InstanceContext elementu i wywołuje metodę ReleaseInstance po InstanceContext zamknięciu.

Istnieją dwa sposoby, aby spowodować InstanceContext zwolnienie obiektu usługi przed zamknięciem InstanceContext obiektu usługi. Pierwszą metodą jest ustawienie wartości ReleaseInstanceMode AfterCall lub BeforeAndAfterCall. Drugą ReleaseServiceInstance metodą jest wywołanie metody . W takim przypadku InstanceContext wywoła metodę ReleaseInstance dostawcy wystąpienia dyspozytora. Jeśli po wydaniu wystąpienia zostanie wyświetlony nowy komunikat, program WCF utworzy nowe wystąpienie przy użyciu GetInstance metody .

Uwaga

InstanceContextMode Jeśli usługa to Single, system nie wywołuje metod lub ReleaseInstance nawet wtedy, gdy użytkownik nie dostarczył dobrze znanego obiektu usługi, chyba że użytkownik bezpośrednio GetInstance wywołuje, ReleaseServiceInstance a następnie wywołuje GetServiceInstancemetodę .

Metody

GetInstance(InstanceContext)	Zwraca obiekt usługi nadany określonemu InstanceContext obiektowi.
GetInstance(InstanceContext, Message)	Zwraca obiekt usługi nadany określonemu InstanceContext obiektowi.
ReleaseInstance(InstanceContext, Object)	Wywoływana, InstanceContext gdy obiekt przetwarza obiekt usługi.

Dotyczy