Binding.Path Właściwość

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.Windows.Data

Zestaw:

PresentationFramework.dll

Pobiera lub ustawia ścieżkę do właściwości źródłowej powiązania.

public:
 property System::Windows::PropertyPath ^ Path { System::Windows::PropertyPath ^ get(); void set(System::Windows::PropertyPath ^ value); };

public System.Windows.PropertyPath Path { get; set; }

member this.Path : System.Windows.PropertyPath with get, set

Public Property Path As PropertyPath

Wartość właściwości

PropertyPath

Ścieżka do źródła powiązania. Wartość domyślna to null.

Przykłady

W poniższym przykładzie przedstawiono wyzwalacz stylu, który tworzy ToolTip komunikat o błędzie weryfikacji. Wartość elementu setter wiąże się z zawartością błędu bieżącego TextBox ( TextBox przy użyciu stylu) przy użyciu RelativeSource właściwości . Aby uzyskać więcej informacji na temat tego przykładu, zobacz Instrukcje: implementowanie weryfikacji powiązań.

<Style x:Key="textBoxInError" TargetType="{x:Type TextBox}">
  <Style.Triggers>
    <Trigger Property="Validation.HasError" Value="true">
      <Setter Property="ToolTip"
        Value="{Binding RelativeSource={x:Static RelativeSource.Self},
                        Path=(Validation.Errors)/ErrorContent}"/>
    </Trigger>
  </Style.Triggers>
</Style>

Uwagi

Każde powiązanie zwykle ma te cztery składniki: obiekt docelowy powiązania, właściwość docelową, źródło powiązania i ścieżkę do wartości w źródle powiązania do użycia. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych pojęć dotyczących powiązań danych, zobacz Omówienie powiązania danych.

Path Użyj właściwości , aby określić wartość źródłową, z którą chcesz powiązać:

• W najprostszym przypadku Path wartość właściwości to nazwa właściwości obiektu źródłowego do użycia dla powiązania, na przykład Path=PropertyName.

• Podwłaściwości właściwości można określić za pomocą składni podobnej do używanej w języku C#. Na przykład klauzula Path=ShoppingCart.Order ustawia powiązanie na podwłaściwość Order obiektu lub właściwości ShoppingCart.

• Aby powiązać z dołączoną właściwością, umieść nawiasy wokół dołączonej właściwości. Na przykład aby powiązać z dołączoną właściwością DockPanel.Dock, składnia to Path=(DockPanel.Dock).

• Indeksatory właściwości można określić w nawiasach kwadratowych po nazwie właściwości, w której jest stosowany indeksator. Na przykład klauzula Path=ShoppingCart[0] ustawia powiązanie na indeks, który odpowiada sposób, w jaki indeksowanie wewnętrzne właściwości obsługuje ciąg literału "0". Obsługiwane jest również wiele indeksatorów.

• Indeksatory i podwłaściwości mogą być mieszane w klauzuli Path , na przykład Path=ShoppingCart.ShippingInfo[MailingAddress,Street].

• Wewnątrz indeksatorów można mieć wiele parametrów indeksatora oddzielonych przecinkami (,). Typ każdego parametru można określić za pomocą nawiasów. Na przykład możesz mieć Path="[(sys:Int32)42,(sys:Int32)24]"element , gdzie sys jest mapowany na System przestrzeń nazw.

• Gdy źródło jest widokiem kolekcji, bieżący element można określić ukośnikiem (/). Na przykład klauzula Path=/ ustawia powiązanie na bieżący element w widoku. Gdy źródło jest kolekcją, ta składnia określa bieżący element domyślnego widoku kolekcji.

• Nazwy właściwości i ukośniki można połączyć w celu przechodzenia właściwości, które są kolekcjami. Na przykład Path=/Offices/ManagerName określa bieżący element kolekcji źródłowej, która zawiera Offices również właściwość, która jest również kolekcją. Jego bieżący element jest obiektem, który zawiera ManagerName właściwość.

• Opcjonalnie ścieżkę kropki (.) można użyć do powiązania z bieżącym źródłem. Na przykład instrukcja Text="{Binding}" jest równoważna instrukcji Text="{Binding Path=.}".

Aby uzyskać informacje na temat składni ścieżki, zobacz Temat Omówienie deklaracji powiązań lub Składnia XAML klasy PropertyPath.

W przypadku powiązań XML zobacz XPath właściwość .

Aby powiązać z całym obiektem, nie trzeba określać Path właściwości. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz "Określanie ścieżki do wartości" w temacie Omówienie powiązania danych.