StoryFragment Klasa

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.Windows.Documents.DocumentStructures

Zestaw:

PresentationFramework.dll

Reprezentuje całą lub część artykułu w dokumencie XPS.

public ref class StoryFragment : System::Collections::Generic::IEnumerable<System::Windows::Documents::DocumentStructures::BlockElement ^>, System::Windows::Markup::IAddChild

[System.Windows.Markup.ContentProperty("BlockElementList")]
public class StoryFragment : System.Collections.Generic.IEnumerable<System.Windows.Documents.DocumentStructures.BlockElement>, System.Windows.Markup.IAddChild

[<System.Windows.Markup.ContentProperty("BlockElementList")>]
type StoryFragment = class
    interface seq<BlockElement>
    interface IEnumerable
    interface IAddChild

Public Class StoryFragment
Implements IAddChild, IEnumerable(Of BlockElement)

Dziedziczenie

Object

StoryFragment

Atrybuty

ContentPropertyAttribute

Implementuje

IAddChild IEnumerable<BlockElement> IEnumerable

Przykłady

Poniższy przykład przedstawia <StoryFragment> część dokumentu specyfikacji papieru XML (XPS).

<StoryFragment StoryName="DocumentBody" FragmentType="Content">
  <SectionStructure>
    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1Heading1" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P1" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P2" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P3" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P4" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P5" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1Heading2" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P6" />
    </ParagraphStructure>

    <ParagraphStructure>
      <NamedElement NameReference="Pg1P7" />
    </ParagraphStructure>

    <TableStructure>
      <TableRowGroupStructure>

        <TableRowStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R1C1P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R1C2P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
        </TableRowStructure>

        <TableRowStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R2C1P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R2C2P1" />
            </ParagraphStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R2C2P2" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
        </TableRowStructure>

        <TableRowStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R3C1P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R3C2P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
        </TableRowStructure>

        <TableRowStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R4C1P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R4C2P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
        </TableRowStructure>

        <TableRowStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R5C1P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
          <TableCellStructure>
            <ParagraphStructure>
              <NamedElement NameReference="R5C2P1" />
            </ParagraphStructure>
          </TableCellStructure>
        </TableRowStructure>

      </TableRowGroupStructure>
    </TableStructure>
  </SectionStructure>
</StoryFragment>

Uwagi

Historia XPS w dokumencie XPS jest w przybliżeniu analogiczna do historii w gazecie lub magazynie. Jest to fragment tekstu i zawartości graficznej, zwykle w jednym temacie, w jednym dokumencie XPS. Zazwyczaj obejmuje wiele stron, ale może być krótsza niż strona jak pasek boczny - boksowa historia - w magazynie. Historia może być również nietrwała jak historia gazety pierwszej strony, która jest kontynuowana na stronie 4. W związku z tym dana strona może mieć więcej niż jedną historię i części więcej niż jednej historii. Nagłówek lub stopka to również specjalny rodzaj historii, który jest całkowicie zawarty na jednej stronie.

Element StoryFragment reprezentuje całą lub część historii. Nigdy nie może obejmować więcej niż jednej strony, ale może zajmować całą stronę lub udostępniać stronę innym fragmentom. Jeśli historia znajduje się na więcej niż jednej stronie, każda jego część na każdej stronie jest oddzielnym fragmentem. Chociaż historie mogą mieć nieciągłe zestawy fragmentów, nie można przerwać fragmentu.

StoryFragments Element może być elementem nadrzędnym elementu StoryFragment. Lokalizacja StoryBreak elementów w elemencie StoryFragment wskazuje, czy historia znajduje się w wielu fragmentach, a jeśli dodatkowe fragmenty poprzedzają lub podążają za bieżącym fragmentem.

StoryFragment Po zakończeniu w środku elementu strukturalnego, powiedzmy <TableRowGroupStructure>, a następnie aplikacje tworzące dokumenty XPS muszą wstawić odpowiedni tag końcowy elementu (w tym przypadku </TableRowGroupStructure>) przed </StoryFragment> tagiem, mimo że struktura jest kontynuowana w późniejszym fragmentowaniu. (Jest to konieczne, aby upewnić się, że drzewo elementów w obiekcie StoryFragment jest prawidłowym kodem XML). Fragment, który kontynuuje historię, musi zaczynać się od tagu otwierającego dla przerwanej struktury. Całe drzewo przerwanych struktur musi być traktowane w taki sam sposób (z jednym wyjątkiem omówionym poniżej): tagi końcowe należy dodać dla każdego niedopasowanego tagu początkowego powyżej punktu przerwania.

Wyjątek ma zastosowanie, gdy przerwa w historii następuje natychmiast po </TableCellStructure> tagu, a następnie aplikacja produkująca musi wstawić pustą strukturę komórek tabeli (<TableCellStructure></TableCellStructure>) w odpowiednim punkcie fragmentu, który kontynuuje historię. Jest to konieczne, aby korzystanie z aplikacji, które muszą scalić wszystkie fragmenty danej historii, może użyć prostego algorytmu, aby to zrobić.

Załóżmy na przykład, że aplikacja chciała dodać następujący materiał do dokumentu XPS:

<SectionStructure>  
   <TableStructure>  
      <TableRowGroupStructure>  
         <TableRowStructure>  
            <TableCellStructure>  
               <ParagraphStructure>  
                  <NamedElement NameReference="SomeContent" />  
               </ParagraphStructure>  
            </TableCellStructure>  
            <TableCellStructure>  
               <ParagraphStructure>  
                  <NamedElement NameReference="MoreContent" />  
               </ParagraphStructure>  
            </TableCellStructure>  
         </TableRowStructure>  
         <TableRowStructure>  
            <TableCellStructure>  
               <ParagraphStructure>  
                  <NamedElement NameReference="EvenMoreContent" />  
               </ParagraphStructure>  
            </TableCellStructure>  
            <TableCellStructure>  
               <ParagraphStructure>  
                  <NamedElement NameReference="LastContent" />  
               </ParagraphStructure>  
            </TableCellStructure>  
         </TableRowStructure>  
      </TableRowGroupStructure>  
   </TableStructure>  
</SectionStructure>  

Jeśli podział strony wymusza zakończenie fragmentu tuż po elemencie </TableCellStructure> "SomeContent", aplikacja musi utworzyć podział, jak pokazano w poniższym przykładzie:

<StoryFragment StoryName="MyStory" FragmentType="Content">  
 <SectionStructure>  
    <TableStructure>  
       <TableRowGroupStructure>  
          <TableRowStructure>  
             <TableCellStructure>  
                <ParagraphStructure>  
                   <NamedElement NameReference="SomeContent" />  
                </ParagraphStructure>   
             </TableCellStructure>  
<!-- lines from here to end of fragment added by producer-->  
          </TableRowStructure>  
       </TableRowGroupStructure>  
    </TableStructure>  
 </SectionStructure>  
</StoryFragment>  

<StoryFragment StoryName="MyStory" FragmentType="Content">  
 <SectionStructure>  
    <TableStructure>  
       <TableRowGroupStructure>  
          <TableRowStructure>  
             <TableCellStructure>   
              <!-- extra cell added by producer-->  
             </TableCellStructure>  
<!-- lines from here to start of fragment added by producer-->  
             <TableCellStructure>  
                <ParagraphStructure>  
                   <NamedElement NameReference="MoreContent" />  
                </ParagraphStructure>  
             </TableCellStructure>  
          </TableRowStructure>  
          <TableRowStructure>  
             <TableCellStructure>  
                <ParagraphStructure>  
                   <NamedElement NameReference="EvenMoreContent" />  
                </ParagraphStructure>  
             </TableCellStructure>  
             <TableCellStructure>  
                <ParagraphStructure>  
                   <NamedElement NameReference="LastContent" />  
                </ParagraphStructure>  
             </TableCellStructure>  
          </TableRowStructure>  
       </TableRowGroupStructure>  
    </TableStructure>  
 </SectionStructure>  
</StoryFragment>  

Aplikacja, która odczytuje dokument, może wymagać scalenia tej zawartości. Rozważmy na przykład przeglądarkę XPS z przyciskiem Kopiuj całą historię do Schowka ; lub XPS dla aplikacji Blind , która przekazała historie syntetyzatorowi głosu. Niektóre aplikacje, które odczytują dokument, mogą wymagać scalenia podzestawu fragmentów scenariusza. Na przykład funkcja, która kopiuje cały akapit do schowka przez trzykrotne kliknięcie, musi wykonać scalanie za każdym razem, gdy akapit obejmował podział strony, ponieważ taki akapit zostanie podzielony między dwa StoryFragments.

Aby scalić, użyj tego algorytmu:

1. </StoryFragment> Usuń element z końca pierwszego fragmentu, który ma zostać scalony i usuń element <StoryFragment> od początku drugiego.

2. Jeśli ostatni tag zamykający pierwszego fragmentu jest tego samego typu co pierwszy tag otwierający drugiego fragmentu (i nie <NamedElement> są tagami), usuń je oba.

3. Powtórz krok 2, aż dwa fragmenty znajdują się w jednym z następujących stanów:

   • Nie ma już dopasowania typu między ostatnim tagiem końcowym fragmentu wiodącego pierwszym tagiem początkowym fragmentu końcowego.

   • Ostatni tag końcowy fragmentu wiodącego pierwszy tag początkowy fragmentu końcowego to oba <NamedElement> tagi.

W powyższym przykładzie, jeśli pusta komórka nie została dodana przez aplikację produkującą, połączenie fragmentów spowodowałoby utworzenie tabeli, której pierwszy wiersz zawierał tylko jedną komórkę zawierającą zarówno odwołania "SomeContent" i "MoreContent" zamiast oryginalnego pierwszego wiersza z dwoma komórkami, z których każda zawiera pojedyncze odwołanie

Gdy cały scenariusz jest scalany, algorytm powinien być powtarzany dla każdego kolejnego fragmentu, który jest częścią tej samej historii. Fragmenty należące do historii są indeksowane w elemecie <Story> . Zobacz sekcję 9.1.15 specyfikacji dokumentów XML (XPS), którą można uzyskać na stronie XPS: Specyfikacja i pliki do pobrania licencji. Ostatni fragment dla danej historii będzie miał StoryBreak element jako ostatnie dziecko.

Konstruktory

StoryFragment()

Inicjuje nowe wystąpienie klasy StoryFragment.

Właściwości

FragmentName	Pobiera lub ustawia nazwę fragmentu scenariusza.
FragmentType	Pobiera lub ustawia typ fragmentu.
StoryName	Pobiera lub ustawia nazwę scenariusza.

Metody

Add(BlockElement)	Dodaj blok do fragmentu scenariusza.
Equals(Object)	Określa, czy dany obiekt jest taki sam, jak bieżący obiekt. (Odziedziczone po Object)
GetHashCode()	Służy jako domyślna funkcja skrótu. (Odziedziczone po Object)
GetType()	Type Pobiera bieżące wystąpienie. (Odziedziczone po Object)
MemberwiseClone()	Tworzy płytkią kopię bieżącego Objectelementu . (Odziedziczone po Object)
ToString()	Zwraca ciąg reprezentujący bieżący obiekt. (Odziedziczone po Object)

Jawne implementacje interfejsu

IAddChild.AddChild(Object)	Ten element członkowski obsługuje infrastrukturę programu .NET Framework i nie jest przeznaczony do użycia bezpośrednio w kodzie.
IAddChild.AddText(String)	Dodaje zawartość tekstową węzła do obiektu.
IEnumerable.GetEnumerator()	Ta metoda nie została zaimplementowana.
IEnumerable<BlockElement>.GetEnumerator()	Ta metoda nie została zaimplementowana.

Metody rozszerzania

Zobacz też

• StoryBreak
• StoryFragments