ApplicationContext Konstruktory

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.Windows.Forms

Zestaw:

System.Windows.Forms.dll

Inicjuje nowe wystąpienie klasy ApplicationContext.

Przeciążenia

ApplicationContext()	Inicjuje ApplicationContext nowe wystąpienie klasy bez kontekstu.
ApplicationContext(Form)	Inicjuje ApplicationContext nowe wystąpienie klasy z określonym Formelementem .

ApplicationContext()

Inicjuje ApplicationContext nowe wystąpienie klasy bez kontekstu.

public:
 ApplicationContext();

public ApplicationContext ();

Public Sub New ()

ApplicationContext(Form)

Inicjuje ApplicationContext nowe wystąpienie klasy z określonym Formelementem .

public:
 ApplicationContext(System::Windows::Forms::Form ^ mainForm);

public ApplicationContext (System.Windows.Forms.Form mainForm);

public ApplicationContext (System.Windows.Forms.Form? mainForm);

new System.Windows.Forms.ApplicationContext : System.Windows.Forms.Form -> System.Windows.Forms.ApplicationContext

Public Sub New (mainForm As Form)

Parametry

mainForm

Form

Form Głównym elementem aplikacji do użycia w kontekście.

Uwagi

Jeśli OnMainFormClosed nie zostanie zastąpiona, pętla komunikatów wątku kończy się po MainForm zamknięciu.