Udostępnij za pośrednictwem

Domyślne szablony platformy .NET dla aplikacji dotnet new

  • Artykuł

Podczas instalowania zestawu SDK platformy .NET otrzymujesz kilkanaście wbudowanych szablonów do tworzenia projektów i plików, w tym aplikacji konsolowych, bibliotek klas, projektów testów jednostkowych, aplikacji ASP.NET Core (w tym projektów Angular i React ) oraz plików konfiguracji. Aby wyświetlić listę wbudowanych szablonów, uruchom dotnet new list polecenie:

dotnet new list

W poniższej tabeli przedstawiono szablony, które zostały wstępnie zainstalowane przy użyciu zestawu .NET SDK. Domyślny język szablonu jest wyświetlany wewnątrz nawiasów kwadratowych. Kliknij link krótkiej nazwy, aby wyświetlić określone opcje szablonu.

Szablony Krótka nazwa Język Tagi Wprowadzono
Aplikacja konsolowa console [C#], F#, VB Common/Console 1.0
Biblioteka klas classlib [C#], F#, VB Common/Library 1.0
Aplikacja WPF wpf [C#], VB Common/WPF 3.0 (5.0 dla języka VB)
Biblioteka klas WPF wpflib [C#], VB Common/WPF 3.0 (5.0 dla języka VB)
Biblioteka kontrolek niestandardowych WPF wpfcustomcontrollib [C#], VB Common/WPF 3.0 (5.0 dla języka VB)
Biblioteka kontroli użytkownika WPF wpfusercontrollib [C#], VB Common/WPF 3.0 (5.0 dla języka VB)
Aplikacja Windows Forms (WinForms) winforms [C#], VB Common/WinForms 3.0 (5.0 dla języka VB)
Biblioteka klas formularzy systemu Windows (WinForms) winformslib [C#], VB Common/WinForms 3.0 (5.0 dla języka VB)
Usługa procesu roboczego worker [C#] Common/Worker/Web 3.0
Projekt testu jednostkowego mstest [C#], F#, VB Test/MSTest 1.0
Projekt testowy NUnit 3 nunit [C#], F#, VB Test/NUnit 2.1.400
Element testowy NUnit 3 nunit-test [C#], F#, VB Test/NUnit 2,2
Projekt testowy xUnit xunit [C#], F#, VB Test/xUnit 1.0
Składnik Razor razorcomponent [C#] Sieć Web/ASP.NET 3.0
Strona Razor page [C#] Sieć Web/ASP.NET 2.0
Widoki MVCPorty viewimports [C#] Sieć Web/ASP.NET 2.0
Widok MVCStart viewstart [C#] Sieć Web/ASP.NET 2.0
Blazor Aplikacja internetowa blazor [C#] Sieci web/Blazor 8.0.100
BlazorWebAssembly Aplikacja autonomiczna blazorwasm [C#] Sieć Web/Blazor/WebAssembly/PWA 3.1.300
Pusta ASP.NET Core web [C#], F# Sieć Web/pusty 1.0
ASP.NET Core Web App (Model-View-Controller) mvc [C#], F# Sieć Web/MVC 1.0
ASP.NET Core Web App webapp, razor [C#] Web/MVC/Razor Pages 2.2, 2.0
Biblioteka klas Razor razorclasslib [C#] Biblioteka klas Web/Razor/Library/Razor 2.1
Internetowy interfejs API platformy ASP.NET Core webapi [C#], F# Internetowy/internetowy interfejs API/interfejs API/usługa/WebAPI 1.0
ASP.NET Core API webapiaot [C#] Internetowy/internetowy interfejs API/interfejs API/usługa 8.0
kontroler interfejsu API platformy ASP.NET Core apicontroller [C#] Sieć Web/ASP.NET 8.0
ASP.NET Core gRPC Service grpc [C#] Sieć Web/gRPC 3.0
dotnet gitignore plik gitignore Config 3.0
plik global.json globaljson Config 2.0
Konfiguracja narzędzia NuGet nugetconfig Config 1.0
Plik manifestu narzędzia lokalnego Dotnet tool-manifest Config 3.0
Konfiguracja sieci Web webconfig Config 1.0
Plik rozwiązania sln Rozwiązanie 1.0
Plik buforu protokołu proto Sieć Web/gRPC 3.0
Plik EditorConfig editorconfig Config 6.0

W poniższej tabeli przedstawiono szablony, które zostały wycofane i nie są już wstępnie zainstalowane z zestawem .NET SDK. Kliknij link krótkiej nazwy, aby wyświetlić określone opcje szablonu.

Szablony Krótka nazwa Język Tagi Odkąd zaprzestano
ASP.NET Core z platformą Angular angular [C#] Sieć Web/MVC/SPA 8.0
ASP.NET Core z React.js react [C#] Sieć Web/MVC/SPA 8.0
Blazor Aplikacja serwera blazorserver [C#] Sieci web/Blazor 8.0
Blazor Pusta aplikacja serwera blazorserver-empty [C#] Sieci web/Blazor 8.0
BlazorWebAssembly Pusta aplikacja blazorwasm-empty [C#] Sieć Web/Blazor/WebAssembly 8.0

Opcje szablonów

Każdy szablon może mieć dostępne dodatkowe opcje. Aby wyświetlić dodatkowe opcje dostępne dla szablonu, użyj --help opcji z argumentem nazwy szablonu, na przykład: dotnet new console --help. Jeśli szablon obsługuje wiele języków, to polecenie wyświetli pomoc dotyczącą szablonu w języku domyślnym. Łącząc ją z opcją --language , możesz zobaczyć pomoc dotyczącą innych języków: dotnet new console --help --language F#. Szablony dostarczane za pomocą zestawu .NET SDK mają następujące dodatkowe opcje:

console

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Dostępny od wersji .NET Core 3.0 SDK.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z używaną wersją zestawu SDK:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    3.1 netcoreapp3.1

    Możliwość utworzenia projektu dla wcześniejszego serwera TFM zależy od zainstalowanej tej wersji zestawu SDK. Jeśli na przykład masz zainstalowany tylko zestaw .NET 7 SDK, jedyną dostępną --framework wartością jest net7.0. Jeśli zainstalujesz zestaw .NET 6 SDK, wartość net6.0 stanie się dostępna dla programu --framework. Jeśli zainstalujesz zestaw .NET Core 3.1 SDK, netcoreapp3.1 stanie się dostępny itd. Dlatego określając --framework netcoreapp3.1 , że możesz kierować platformę .NET Core 3.1 nawet podczas uruchamiania dotnet new w zestawie SDK platformy .NET 6.

    Alternatywnie, aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy wcześniejszej niż używany zestaw SDK, możesz go wykonać, instalując pakiet NuGet dla szablonu. Typowe, internetowe i SPA typy projektów używają różnych pakietów na docelową strukturę moniker (TFM). Aby na przykład utworzyć console projekt przeznaczony dla netcoreapp1.0elementu , uruchom polecenie dotnet new install na .Microsoft.DotNet.Common.ProjectTemplates.1.x

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Ustawia właściwość w utworzonym pliku projektu. Na przykład użyj polecenia --langVersion 7.3 , aby użyć języka C# 7.3. Nieobsługiwane dla języka F#. Dostępny od wersji .NET Core 2.2 SDK.

    Aby uzyskać listę domyślnych wersji języka C#, zobacz Domyślne.

  • --no-restore

    Jeśli zostanie określony, nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu. Dostępny od wersji .NET Core 2.2 SDK.

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false. Dostępne tylko dla języka C#.

classlib

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Wartości: net8.0, net7.0lub net6.0 do utworzenia biblioteki klas platformy .NET lub netstandard2.0netstandard2.1 do utworzenia biblioteki klas .NET Standard. Wartość domyślna zestawu .NET SDK 8.0.x to net8.0.

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Ustawia właściwość w utworzonym pliku projektu. Na przykład użyj polecenia --langVersion 7.3 , aby użyć języka C# 7.3. Nieobsługiwane dla języka F#. Dostępny od wersji .NET Core 2.2 SDK.

    Aby uzyskać listę domyślnych wersji języka C#, zobacz Domyślne.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

wpf, , wpflib, , wpfcustomcontrollibwpfusercontrollib

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. W przypadku zestawu .NET 8 SDK wartość domyślna to net8.0. Dostępny od wersji .NET Core 3.1 SDK.

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Ustawia właściwość w utworzonym pliku projektu. Na przykład użyj polecenia --langVersion 7.3 , aby użyć języka C# 7.3.

    Aby uzyskać listę domyślnych wersji języka C#, zobacz Domyślne.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

winforms, winformslib

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Ustawia właściwość w utworzonym pliku projektu. Na przykład użyj polecenia --langVersion 7.3 , aby użyć języka C# 7.3.

    Aby uzyskać listę domyślnych wersji języka C#, zobacz Domyślne.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

worker, grpc

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Wartość domyślna zestawu .NET 8 SDK to net8.0. Dostępny od wersji .NET Core 3.1 SDK.

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

mstest, xunit

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Opcja dostępna od zestawu .NET Core 3.0 SDK.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1

Możliwość utworzenia projektu dla wcześniejszego serwera TFM zależy od zainstalowanej tej wersji zestawu SDK. Jeśli na przykład masz zainstalowany tylko zestaw .NET 6 SDK, jedyną dostępną --framework wartością jest net6.0. Jeśli zainstalujesz zestaw .NET 5 SDK, wartość net5.0 stanie się dostępna dla programu --framework. Jeśli zainstalujesz zestaw .NET Core 3.1 SDK, netcoreapp3.1 stanie się dostępny itd. Dlatego określając --framework netcoreapp3.1 , że możesz kierować platformę .NET Core 3.1 nawet podczas uruchamiania dotnet new w zestawie SDK platformy .NET 6.

  • -p|--enable-pack

    Umożliwia pakowanie projektu przy użyciu pakietu dotnet.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

nunit

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1

Możliwość utworzenia projektu dla wcześniejszego serwera TFM zależy od zainstalowanej tej wersji zestawu SDK. Jeśli na przykład masz zainstalowany tylko zestaw .NET 6 SDK, jedyną dostępną --framework wartością jest net6.0. Jeśli zainstalujesz zestaw .NET 5 SDK, wartość net5.0 stanie się dostępna dla programu --framework. Jeśli zainstalujesz zestaw .NET Core 3.1 SDK, netcoreapp3.1 stanie się dostępny itd. Dlatego określając --framework netcoreapp3.1 , że możesz kierować platformę .NET Core 3.1 nawet podczas uruchamiania dotnet new w zestawie SDK platformy .NET 6.

  • -p|--enable-pack

    Umożliwia pakowanie projektu przy użyciu pakietu dotnet.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

page

  • -na|--namespace <NAMESPACE_NAME>

    Przestrzeń nazw dla wygenerowanego kodu. Domyślna wartość to MyApp.Namespace.

  • -np|--no-pagemodel

    Tworzy stronę bez modelu PageModel.

viewimports, proto

  • -na|--namespace <NAMESPACE_NAME>

    Przestrzeń nazw dla wygenerowanego kodu. Domyślna wartość to MyApp.Namespace.

blazorserver

Wycofano się od czasu zestawu SDK platformy .NET 8.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Typ uwierzytelniania do używania. Możliwe wartości to:

    • None — Brak uwierzytelniania (ustawienie domyślne).
    • Individual - Indywidualne uwierzytelnianie.
    • IndividualB2C — Indywidualne uwierzytelnianie za pomocą usługi Azure AD B2C.
    • SingleOrg — Uwierzytelnianie organizacyjne dla jednej dzierżawy. Dzierżawy identyfikatorów zewnętrznych entra używają również polecenia SingleOrg.
    • MultiOrg - Uwierzytelnianie organizacyjne dla wielu dzierżaw.
    • Windows - Uwierzytelnianie systemu Windows.

  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory B2C do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/tfp/.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad logowania i rejestracji dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • -rp|--reset-password-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad resetowania hasła dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • -ep|--edit-profile-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad edytowania profilu dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory do nawiązania połączenia. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub MultiOrg . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Identyfikator klienta dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C, SingleOrglub MultiOrg . Domyślna wartość to 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • --domain <DOMAIN>

    Domena dzierżawy katalogów. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to qualified.domain.name.

  • --tenant-id <ID>

    Identyfikator TenantId katalogu do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem SingleOrg . Domyślna wartość to 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • --callback-path <PATH>

    Ścieżka żądania w ścieżce podstawowej aplikacji identyfikatora URI przekierowania. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to /signin-oidc.

  • -r|--org-read-access

    Zezwala tej aplikacji na dostęp do odczytu do katalogu. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania lub lub MultiOrg .

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS. Ta opcja ma zastosowanie tylko wtedy, gdy Individualdla elementu , IndividualB2C, SingleOrg, lub MultiOrg nie są używane w programie --auth.

  • -uld|--use-local-db

    Określa LocalDB należy użyć zamiast SQLite. Dotyczy Individual tylko uwierzytelniania lub lub IndividualB2C .

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --kestrelHttpPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTP podczas uruchamiania Ustawienia.json.

  • --kestrelHttpsPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTPS podczas uruchamiania Ustawienia.json. Ta opcja nie ma zastosowania w przypadku użycia parametru no-https (ale no-https jest ignorowana w przypadku wybrania ustawienia uwierzytelniania indywidualnego lub organizacyjnego dla elementu --auth).

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

blazor

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową.

    Ten szablon jest dostępny dla platformy .NET 8 lub nowszej.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanej aplikacji.

  • -int|--interactivity <None|Server|Webassembly|Auto >

    Określa, który interakcyjny tryb renderowania ma być używany dla składników interaktywnych. Możliwe wartości to:

    • None — Brak interakcyjności (tylko renderowanie po stronie serwera statycznego).
    • Server - (Ustawienie domyślne) Uruchamia aplikację na serwerze z interaktywnym renderowaniem po stronie serwera.
    • WebAssembly — Uruchamia aplikację przy użyciu renderowania po stronie klienta w przeglądarce za pomocą polecenia WebAssembly.
    • Auto — Używa interaktywnego renderowania po stronie serwera podczas pobierania Blazor pakietu i aktywowania Blazor środowiska uruchomieniowego na kliencie, a następnie używa renderowania po stronie klienta z WebAssemblyprogramem .

  • --empty

    Pomija przykładowe strony i style, które pokazują podstawowe wzorce użycia.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Typ uwierzytelniania do używania. Możliwe wartości to:

    • None — Brak uwierzytelniania (ustawienie domyślne).
    • Individual - Indywidualne uwierzytelnianie.

  • -uld|--use-local-db

    Określa LocalDB należy użyć zamiast SQLite. Dotyczy Individual tylko uwierzytelniania.

  • -ai|--all-interactive

    Sprawia, że każda strona jest interaktywna, stosując tryb renderowania interakcyjnego na najwyższym poziomie. Jeśli falsestrony domyślnie używają renderowania statycznego po stronie serwera i mogą być oznaczone interakcyjne na poszczególnych stronach lub poszczególnych składnikach. Ta opcja jest skuteczna tylko wtedy, gdy -i|--interactivity opcja nie jest ustawiona na Nonewartość .

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS. Ta opcja ma zastosowanie tylko wtedy, gdy Individual nie została wybrana dla -au|--auth tej opcji.

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zamiast instrukcji najwyższego poziomu jest generowana jawna Program klasa i Main metoda.

blazorwasm

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • -ho|--hosted

    Zawiera hosta ASP.NET Core dla BlazorWebAssembly aplikacji.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Typ uwierzytelniania do używania. Możliwe wartości to:

    • None — Brak uwierzytelniania (ustawienie domyślne).
    • Individual - Indywidualne uwierzytelnianie.
    • IndividualB2C — Indywidualne uwierzytelnianie za pomocą usługi Azure AD B2C.
    • SingleOrg — Uwierzytelnianie organizacyjne dla jednej dzierżawy. Dzierżawy identyfikatorów zewnętrznych entra używają również usługi SingleOrg.

  • --authority <AUTHORITY>

    Urząd dostawcy OIDC. Użyj z uwierzytelnianiem Individual . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/.

  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory B2C do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C . Domyślna wartość to https://aadB2CInstance.b2clogin.com/.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad logowania i rejestracji dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem SingleOrg . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Identyfikator klienta dla tego projektu. Używaj z uwierzytelnianiem IndividualB2C, SingleOrglub Individual w scenariuszach autonomicznych. Domyślna wartość to 33333333-3333-3333-33333333333333333.

  • --domain <DOMAIN>

    Domena dzierżawy katalogów. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to qualified.domain.name.

  • --app-id-uri <URI>

    Identyfikator URI identyfikatora aplikacji dla interfejsu API serwera, który chcesz wywołać. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to api.id.uri.

  • --api-client-id <ID>

    Identyfikator klienta dla interfejsu API, który jest hostem serwera. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • -s|--default-scope <SCOPE>

    Zakres interfejsu API, którego klient musi zażądać, aby aprowizować token dostępu. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to user_impersonation.

  • --tenant-id <ID>

    Identyfikator TenantId katalogu do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem SingleOrg . Domyślna wartość to 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • -r|--org-read-access

    Zezwala tej aplikacji na dostęp do odczytu do katalogu. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania.

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • -p|--pwa

    tworzy progresywną aplikację internetową (PWA) obsługującą instalację i używanie w trybie offline.

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS. Ta opcja ma zastosowanie tylko wtedy, gdy Individualparametr , IndividualB2Club SingleOrg nie jest używany dla elementu --auth.

  • -uld|--use-local-db

    Określa LocalDB należy użyć zamiast SQLite. Dotyczy Individual tylko uwierzytelniania lub lub IndividualB2C .

  • --called-api-url <URL>

    Adres URL interfejsu API do wywołania z aplikacji internetowej. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania lub IndividualB2C bez określonego hosta ASP.NET Core. Domyślna wartość to https://graph.microsoft.com/v1.0/me.

  • --calls-graph

    Określa, czy aplikacja internetowa wywołuje program Microsoft Graph. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania.

  • --called-api-scopes <SCOPES>

    Zakresy żądania wywołania interfejsu API z aplikacji internetowej. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania lub IndividualB2C bez określonego hosta ASP.NET Core. Wartość domyślna to user.read.

  • --kestrelHttpPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTP podczas uruchamiania Ustawienia.json.

  • --kestrelHttpsPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTPS podczas uruchamiania Ustawienia.json. Ta opcja nie ma zastosowania w przypadku użycia parametru no-https (ale no-https jest ignorowana w przypadku wybrania ustawienia uwierzytelniania indywidualnego lub organizacyjnego dla elementu --auth).

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

web

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Opcja nie jest dostępna w zestawie SDK platformy .NET Core 2.2.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0
    2.1 netcoreapp2.1

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS.

  • --kestrelHttpPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTP podczas uruchamiania Ustawienia.json.

  • --kestrelHttpsPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTPS podczas uruchamiania Ustawienia.json. Ta opcja nie ma zastosowania w przypadku użycia parametru no-https (ale no-https jest ignorowana w przypadku wybrania ustawienia uwierzytelniania indywidualnego lub organizacyjnego dla elementu --auth).

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

mvc, webapp

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Typ uwierzytelniania do używania. Możliwe wartości to:

    • None — Brak uwierzytelniania (ustawienie domyślne).
    • Individual - Indywidualne uwierzytelnianie.
    • IndividualB2C — Indywidualne uwierzytelnianie za pomocą usługi Azure AD B2C.
    • SingleOrg — Uwierzytelnianie organizacyjne dla jednej dzierżawy. Dzierżawy identyfikatorów zewnętrznych entra używają również usługi SingleOrg.
    • MultiOrg - Uwierzytelnianie organizacyjne dla wielu dzierżaw.
    • Windows - Uwierzytelnianie systemu Windows.

  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory B2C do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/tfp/.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad logowania i rejestracji dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • -rp|--reset-password-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad resetowania hasła dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • -ep|--edit-profile-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad edytowania profilu dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory do nawiązania połączenia. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub MultiOrg . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Identyfikator klienta dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C, SingleOrglub MultiOrg . Domyślna wartość to 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • --domain <DOMAIN>

    Domena dzierżawy katalogów. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to qualified.domain.name.

  • --tenant-id <ID>

    Identyfikator TenantId katalogu do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem SingleOrg . Domyślna wartość to 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • --callback-path <PATH>

    Ścieżka żądania w ścieżce podstawowej aplikacji identyfikatora URI przekierowania. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem SingleOrg lub IndividualB2C . Domyślna wartość to /signin-oidc.

  • -r|--org-read-access

    Zezwala tej aplikacji na dostęp do odczytu do katalogu. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania lub lub MultiOrg .

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS. Ta opcja ma zastosowanie tylko wtedy, gdy Individualużywane są wartości , IndividualB2C, SingleOrglub MultiOrg nie są używane.

  • -uld|--use-local-db

    Określa LocalDB należy użyć zamiast SQLite. Dotyczy Individual tylko uwierzytelniania lub lub IndividualB2C .

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Opcja dostępna od zestawu .NET Core 3.0 SDK.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --use-browserlink

    Zawiera element BrowserLink w projekcie. Opcja nie jest dostępna w zestawie .NET Core 2.2 i 3.1 SDK.

  • -rrc|--razor-runtime-compilation

    Określa, czy projekt jest skonfigurowany do używania kompilacji środowiska uruchomieniowego Razor w kompilacjach debugowania. Opcja dostępna od wersji .NET Core 3.1.201 SDK.

  • --kestrelHttpPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTP podczas uruchamiania Ustawienia.json.

  • --kestrelHttpsPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTPS podczas uruchamiania Ustawienia.json. Ta opcja nie ma zastosowania w przypadku użycia parametru no-https (ale no-https jest ignorowana w przypadku wybrania ustawienia uwierzytelniania indywidualnego lub organizacyjnego dla elementu --auth).

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

angular, react

Wycofano się od czasu zestawu SDK platformy .NET 8.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Typ uwierzytelniania do używania. Dostępny od wersji .NET Core 3.0 SDK.

    Możliwe wartości to:

    • None — Brak uwierzytelniania (ustawienie domyślne).
    • Individual - Indywidualne uwierzytelnianie.

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS. Ta opcja ma zastosowanie tylko wtedy, gdy uwierzytelnianie ma wartość None.

  • -uld|--use-local-db

    Określa LocalDB należy użyć zamiast SQLite. Dotyczy Individual tylko uwierzytelniania lub lub IndividualB2C . Dostępny od wersji .NET Core 3.0 SDK.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Opcja nie jest dostępna w zestawie SDK platformy .NET Core 2.2.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Uwaga

    Nie ma szablonu platformy React dla net8.0programu , jednak jeśli interesuje Cię tworzenie aplikacji React przy użyciu platformy ASP.NET Core, zobacz Omówienie aplikacji jednostronicowych (SPA) w programie ASP.NET Core.

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0
    2.1 netcoreapp2.0

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --kestrelHttpPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTP podczas uruchamiania Ustawienia.json.

  • --kestrelHttpsPort

    Numer portu do użycia dla punktu końcowego HTTPS podczas uruchamiania Ustawienia.json. Ta opcja nie ma zastosowania w przypadku użycia parametru no-https (ale no-https jest ignorowana w przypadku wybrania ustawienia uwierzytelniania indywidualnego lub organizacyjnego dla elementu --auth).

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

razorclasslib

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • -s|--support-pages-and-views

    Obsługuje dodawanie tradycyjnych stron i widoków Razor oprócz składników do tej biblioteki. Dostępny od wersji .NET Core 3.0 SDK.

webapiaot

Tworzy projekt internetowego interfejsu API z włączonym publikowaniem AOT. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Natywne wdrażanie AOT i szablon interfejsu API sieci Web (natywna funkcja AOT).

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

webapi

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Typ uwierzytelniania do używania. Możliwe wartości to:

    • None — Brak uwierzytelniania (ustawienie domyślne).
    • IndividualB2C — Indywidualne uwierzytelnianie za pomocą usługi Azure AD B2C.
    • SingleOrg — Uwierzytelnianie organizacyjne dla jednej dzierżawy. Dzierżawy identyfikatorów zewnętrznych entra używają również usługi SingleOrg.
    • Windows - Uwierzytelnianie systemu Windows.

  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory B2C do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/tfp/.

  • -minimal|--use-minimal-apis

    Utwórz projekt, który używa minimalnego interfejsu API ASP.NET Core. Wartość domyślna to false, ale ta opcja jest zastępowana przez -controllers. Ponieważ wartością domyślną parametru -controllers jest false, wprowadzanie dotnet new webapi bez określania jednej z opcji powoduje utworzenie minimalnego projektu interfejsu API.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Identyfikator zasad logowania i rejestracji dla tego projektu. Użyj z uwierzytelnianiem IndividualB2C .

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Wystąpienie usługi Azure Active Directory do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem SingleOrg . Domyślna wartość to https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Identyfikator klienta dla tego projektu. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem IndividualB2C lub SingleOrg . Domyślna wartość to 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • -controllers|--use-controllers

    Czy używać kontrolerów zamiast minimalnych interfejsów API. Jeśli ta opcja zostanie określona i -minimal zostanie określona, ta opcja zastępuje wartość określoną przez -minimal. Wartość domyślna to false. Dostępne od zestawu .NET 8 SDK.

  • --domain <DOMAIN>

    Domena dzierżawy katalogów. Użyj polecenia z uwierzytelnianiem IndividualB2C lub SingleOrg . Domyślna wartość to qualified.domain.name.

  • --tenant-id <ID>

    Identyfikator TenantId katalogu do nawiązania połączenia. Użyj z uwierzytelnianiem SingleOrg . Domyślna wartość to 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • -r|--org-read-access

    Zezwala tej aplikacji na dostęp do odczytu do katalogu. Dotyczy SingleOrg tylko uwierzytelniania.

  • --exclude-launch-settings

    Wyklucza uruchamianie Ustawienia.json z wygenerowanego szablonu.

  • --no-openapi

    Wyłącza obsługę interfejsu OpenAPI (Swagger). AddSwaggerGen, UseSwaggeri UseSwaggerUI nie są wywoływane.

  • --no-https

    Wyłącza protokół HTTPS. W programie launchSettings.jsonnie utworzono profilu uruchamiania https. app.UseHstsi app.UseHttpsRedirection nie są wywoływane w Program.cs Startup.cs/. Ta opcja ma zastosowanie tylko wtedy, gdy IndividualB2C lub SingleOrg nie jest używana do uwierzytelniania.

  • -uld|--use-local-db

    Określa LocalDB należy użyć zamiast SQLite. Dotyczy IndividualB2C tylko uwierzytelniania.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Określa strukturę docelową. Opcja nie jest dostępna w zestawie SDK platformy .NET Core 2.2.

    W poniższej tabeli wymieniono wartości domyślne zgodnie z numerem wersji zestawu SDK, którego używasz:

    Wersja zestawu SDK Domyślna wartość
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6.0 net6.0
    5,0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0
    2.1 netcoreapp2.1

    Aby utworzyć projekt przeznaczony dla platformy starszej niż używany zestaw SDK, zobacz --framework projekty console we wcześniejszej sekcji tego artykułu.

  • --no-restore

    Nie wykonuje niejawnego przywracania podczas tworzenia projektu.

  • --use-program-main

    Jeśli zostanie określona, zostanie użyta jawna Program klasa i Main metoda zamiast instrukcji najwyższego poziomu. Dostępne od wersji .NET SDK 6.0.300. Wartość domyślna: false.

apicontroller

Kontroler interfejsu API z akcjami odczytu/zapisu lub bez nich.

  • -p:n|--name <NAME>

    Przestrzeń nazw wygenerowanego kodu. Wartość domyślna to MyApp.Namespace.

  • -ac|--actions

    Utwórz kontroler z akcjami odczytu/zapisu. Wartość domyślna to false.

globaljson

  • --sdk-version <VERSION_NUMBER>

    Określa wersję zestawu .NET SDK do użycia w pliku global.json .

editorconfig

Tworzy plik .editorconfig do konfigurowania preferencji stylu kodu.

  • --empty

    Tworzy pustą konfigurację .editorconfig zamiast wartości domyślnych dla platformy .NET.

Zobacz też