about_Operators
Krótki opis
Opisuje operatory obsługiwane przez program PowerShell.
Długi opis
Operator jest elementem języka, którego można użyć w poleceniu lub wyrażeniu. Program PowerShell obsługuje kilka typów operatorów, które ułatwiają manipulowanie wartościami.
Operatory arytmetyczne
Użyj operatorów arytmetycznych (+, -, *, /%), aby obliczyć wartości w poleceniu lub wyrażeniu. Za pomocą tych operatorów można dodawać, odejmować, mnożyć lub dzielić wartości i obliczać resztę (modulo) operacji dzielenia.
Operator dodawania łączy elementy. Operator mnożenia zwraca określoną liczbę kopii każdego elementu. Operatory arytmetyczne można używać w dowolnym typie platformy .NET, które je implementują, na przykład: Int, String, DateTime, Hashtablei Tablice.
Operatory bitowe (-band, -bor, -bxor, -bnot, -shl, ) -shrmanipulują wzorcami bitów w wartościach.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Arithmetic_Operators.
Operatory przypisania
Operatory przypisania (=, +=, -=, *=, /=, ), %=umożliwiają przypisywanie, zmienianie lub dołączanie wartości do zmiennych. Operatory arytmetyczne można połączyć z przypisaniem, aby przypisać wynik operacji arytmetycznej do zmiennej.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Assignment_Operators.
Operatory porównania
Użyj operatorów porównania (-eq, -ne, , -gt-lt, -le, ), -geaby porównać wartości i warunki testowe. Możesz na przykład porównać dwie wartości ciągu, aby określić, czy są równe.
Operatory porównania obejmują również operatory, które znajdują lub zastępują wzorce w tekście. Operatory (, , ) używają wyrażeń regularnych, a (-like, -notlike) używają symboli wieloznacznych *. -replace-notmatch-match
Operatory porównania zawierania określają, czy wartość testowa pojawia się w zestawie odwołań (-in, -notin, -contains, -notcontains).
Operatory porównania typów (-is, ) określają, -isnotczy obiekt jest danego typu.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Comparison_Operators.
Operatory logiczne
Użyj operatorów logicznych (-and, -or, -xor, -not, ), !aby połączyć instrukcje warunkowe z jednym złożonym warunkowym. Na przykład można użyć operatora logicznego -and , aby utworzyć filtr obiektu z dwoma różnymi warunkami.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Logical_Operators.
Operatory przekierowania
Użyj operatorów przekierowania (>, >>, 2>, 2>>i 2>&1), aby wysłać dane wyjściowe polecenia lub wyrażenia do pliku tekstowego. Operatory przekierowania działają jak Out-File polecenie cmdlet (bez parametrów), ale umożliwiają również przekierowanie danych wyjściowych błędu do określonych plików. Możesz również użyć polecenia cmdlet do Tee-Object przekierowania danych wyjściowych.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Redirection
Operatory podziału i sprzężenia
Operatory -split i -join dzielą i łączą podciągy. Operator -split dzieli ciąg na podciąg. Operator -join łączy wiele ciągów w jeden ciąg.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Split i about_Join.
Operatory typów
Użyj operatorów typów (-is, -isnot, -as), aby znaleźć lub zmienić typ platformy .NET obiektu.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Type_Operators.
Operatory jednoargumentowe
Użyj operatorów jednoargumentowych ++ i -- , aby zwiększać lub dekrementować wartości oraz - negację. Aby na przykład zwiększać zmienną $a z 9 do 10, należy wpisać $a++.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Arithmetic_Operators.
Operatory specjalne
Specjalne operatory mają określone przypadki użycia, które nie mieszczą się w żadnej innej grupie operatorów. Na przykład specjalne operatory umożliwiają uruchamianie poleceń, zmienianie typu danych wartości lub pobieranie elementów z tablicy.
Operator grupowania ( )
Podobnie jak w innych językach, (...) służy do zastępowania pierwszeństwa operatora w wyrażeniach. Na przykład: (1 + 2) / 3
Jednak w programie PowerShell istnieją dodatkowe zachowania.
Grupowanie wyrażeń wyników
(...) Umożliwia umożliwienie danych wyjściowych polecenia uczestnictwa w wyrażeniu.
Na przykład:
PS> (Get-Item *.txt).Count -gt 10
True
Wyrażenia grupowane potokami
W przypadku użycia jako pierwszego segmentu potoku zawijanie polecenia lub wyrażenia w nawiasach niezmiennie powoduje wyliczenie wyniku wyrażenia. Jeśli nawiasy zawijają polecenie, zostanie ono uruchomione w celu ukończenia ze wszystkimi danymi wyjściowymi zebranymi w pamięci przed wysłaniem wyników za pośrednictwem potoku.
Grupowanie wyrażenia przed potokowaniem gwarantuje również, że kolejne przetwarzanie obiektów po obiekcie nie może zakłócać wyliczania używanego przez polecenie do wygenerowania danych wyjściowych.
Instrukcje przypisania grupowania
Instrukcje przypisania niezgrupowane nie są wartościami wyjściowymi. Podczas grupowania instrukcji przypisania wartość przypisanej zmiennej jest przekazywana i może być używana w większych wyrażeniach. Na przykład:
PS> ($var = 1 + 2)
3
PS> ($var = 1 + 2) -eq 3
True
Zawijanie instrukcji w nawiasach przekształca ją w wyrażenie, które zwraca wartość .$var
To zachowanie dotyczy wszystkich operatorów przypisania, w tym operatorów złożonych, takich jak +=, oraz operatorów inkrementacji (++) i dekrementacji (--).
Jednak kolejność operacji przyrostu i dekrementacji zależy od ich położenia.
PS> $i = 0
PS> (++$i) # prefix
1
PS> $i = 0
PS> ($i++) # postfix
0
PS> $i
1
W przypadku prefiksu $i wartość jest zwiększana przed utworzeniem danych wyjściowych. W przypadku przyrostka wartość $i jest zwiększana po utworzeniu danych wyjściowych.
Możesz również użyć tej techniki w kontekście instrukcji warunkowej, takiej jak if instrukcja .
if ($textFiles = Get-ChildItem *.txt) {
$textFiles.Count
}
W tym przykładzie, jeśli żadne pliki nie są zgodne, Get-ChildItem polecenie nie zwraca niczego i nie przypisuje nic do $textFileselementu , który jest uwzględniany $false w kontekście logicznym. Jeśli co najmniej jeden obiekt FileInfo jest przypisany do $textFileselementu , funkcja warunkowa zwróci wartość $true. Możesz pracować z wartością $textFiles w treści instrukcji if .
Uwaga
Chociaż ta technika jest wygodna i zwięzła, może to prowadzić do nieporozumień między operatorem przypisania (=) i operatorem porównania równości (-eq).
Operator podwyrażu $( )
Zwraca wynik co najmniej jednej instrukcji. W przypadku pojedynczego wyniku zwraca wartość skalarną. W przypadku wielu wyników zwraca tablicę. Użyj tej funkcji, jeśli chcesz użyć wyrażenia w innym wyrażeniu. Aby na przykład osadzić wyniki polecenia w wyrażeniu ciągu.
PS> "Today is $(Get-Date)"
Today is 12/02/2019 13:15:20
PS> "Folder list: $((dir c:\ -dir).Name -join ', ')"
Folder list: Program Files, Program Files (x86), Users, Windows
Operator podrażenia tablicy @( )
Zwraca wynik co najmniej jednej instrukcji jako tablicy. Wynik jest zawsze tablicą 0 lub więcej obiektów.
PS> $list = @(Get-Process | Select-Object -First 10; Get-Service | Select-Object -First 10 )
PS> $list.GetType()
IsPublic IsSerial Name BaseType
-------- -------- ---- --------
True True Object[] System.Array
PS> $list.Count
20
PS> $list = @(Get-Service | Where-Object Status -eq Starting )
PS> $list.GetType()
IsPublic IsSerial Name BaseType
-------- -------- ---- --------
True True Object[] System.Array
PS> $list.Count
0
Składnia literału tabeli skrótu @{}
Podobnie jak w przypadku podrażenia tablicy, ta składnia służy do deklarowania tabeli skrótów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Hash_Tables.
Operator wywołania &
Uruchamia polecenie, skrypt lub blok skryptu. Operator wywołania, znany również jako operator wywołania, umożliwia uruchamianie poleceń przechowywanych w zmiennych i reprezentowanych przez ciągi lub bloki skryptu. Operator wywołania jest wykonywany w zakresie podrzędnym. Aby uzyskać więcej informacji na temat zakresów, zobacz about_Scopes. Można go użyć do kompilowania ciągów zawierających potrzebne polecenia, parametry i argumenty, a następnie wywołać ciąg tak, jakby był to polecenie. Tworzone ciągi muszą być zgodne z tymi samymi regułami analizowania co polecenie wpisywane w wierszu polecenia. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Parsing.
W tym przykładzie polecenie jest przechowywane w ciągu i wykonuje je przy użyciu operatora wywołania.
PS> $c = "get-executionpolicy"
PS> $c
get-executionpolicy
PS> & $c
AllSigned
Operator wywołania nie analizuje ciągów. Oznacza to, że nie można używać parametrów polecenia w ciągu podczas korzystania z operatora wywołania.
PS> $c = "Get-Service -Name Spooler"
PS> $c
Get-Service -Name Spooler
PS> & $c
& : The term 'Get-Service -Name Spooler' is not recognized as the name of a
cmdlet, function, script file, or operable program. Check the spelling of
the name, or if a path was included, verify that the path is correct and
try again.
Polecenie cmdlet Invoke-Expression może wykonywać kod, który powoduje błędy analizowania podczas korzystania z operatora wywołania.
PS> & "1+1"
&: The term '1+1' is not recognized as a name of a cmdlet, function, script
file, or executable program. Check the spelling of the name, or if a path was
included, verify that the path is correct and try again.
PS> Invoke-Expression "1+1"
2
Skrypt można wykonać przy użyciu jego nazwy pliku. Plik skryptu musi mieć .ps1 rozszerzenie pliku, aby było wykonywalne. Pliki, które mają spacje w ścieżce, muszą być ujęte w cudzysłowy. Jeśli spróbujesz wykonać ścieżkę cytowaną, program PowerShell wyświetli zawartość cytowanego ciągu zamiast uruchamiać skrypt. Operator wywołania umożliwia wykonanie zawartości ciągu zawierającego nazwę pliku.
PS C:\Scripts> Get-ChildItem
Directory: C:\Scripts
Mode LastWriteTime Length Name
---- ------------- ------ ----
-a---- 8/28/2018 1:36 PM 58 script name with spaces.ps1
PS C:\Scripts> ".\script name with spaces.ps1"
.\script name with spaces.ps1
PS C:\Scripts> & ".\script name with spaces.ps1"
Hello World!
Aby uzyskać więcej informacji na temat bloków skryptów, zobacz about_Script_Blocks.
Operator tła &
Uruchamia potok przed nim w tle w zadaniu programu PowerShell. Ten operator działa podobnie do operatora sterowania UNIX ampersand (&), który uruchamia polecenie przed asynchronicznie w podshell jako zadanie.
Ten operator jest funkcjonalnie równoważny z Start-Job. Domyślnie operator w tle uruchamia zadania w bieżącym katalogu roboczym obiektu wywołującego, który uruchomił zadania równoległe. W poniższym przykładzie przedstawiono podstawowe użycie operatora zadania w tle.
Get-Process -Name pwsh &
To polecenie jest funkcjonalnie równoważne z następującym użyciem polecenia Start-Job:
Start-Job -ScriptBlock {Get-Process -Name pwsh}
Podobnie jak Start-Job& operator tła zwraca Job obiekt. Ten obiekt może być używany z elementami Receive-Job i Remove-Job, tak jak w przypadku użycia Start-Job do uruchomienia zadania.
$job = Get-Process -Name pwsh &
Receive-Job $job -Wait
NPM(K) PM(M) WS(M) CPU(s) Id SI ProcessName
------ ----- ----- ------ -- -- -----------
0 0.00 221.16 25.90 6988 988 pwsh
0 0.00 140.12 29.87 14845 845 pwsh
0 0.00 85.51 0.91 19639 988 pwsh
Remove-Job $job
& Operator tła jest również terminatorem instrukcji, podobnie jak operator sterowania UNIX i (&). Umożliwia to wywołanie dodatkowych poleceń po operatorie & w tle. W poniższym przykładzie pokazano wywołanie dodatkowych poleceń po operatorie & w tle.
$job = Get-Process -Name pwsh & Receive-Job $job -Wait
NPM(K) PM(M) WS(M) CPU(s) Id SI ProcessName
------ ----- ----- ------ -- -- -----------
0 0.00 221.16 25.90 6988 988 pwsh
0 0.00 140.12 29.87 14845 845 pwsh
0 0.00 85.51 0.91 19639 988 pwsh
Jest to odpowiednik następującego skryptu:
$job = Start-Job -ScriptBlock {Get-Process -Name pwsh}
Receive-Job $job -Wait
Jeśli chcesz uruchomić wiele poleceń, każdy w ich własnym procesie w tle, ale wszystkie w jednym wierszu, po prostu umieść & między i po każdym z poleceń.
Get-Process -Name pwsh & Get-Service -Name BITS & Get-CimInstance -ClassName Win32_ComputerSystem &
Aby uzyskać więcej informacji na temat zadań programu PowerShell, zobacz about_Jobs.
Operator rzutowania [ ]
Konwertuje lub ogranicza obiekty do określonego typu. Jeśli nie można przekonwertować obiektów, program PowerShell generuje błąd.
[DateTime] '2/20/88' - [DateTime] '1/20/88' -eq [TimeSpan] '31'
Rzutowanie można również wykonać, gdy zmienna jest przypisana do przy użyciu notacji rzutowania.
Operator przecinka ,
Jako operator binarny przecinek tworzy tablicę lub dołącza do tworzonej tablicy. W trybie wyrażenia jako operator jednoargumentowy przecinek tworzy tablicę z tylko jednym elementem członkowskim. Umieść przecinek przed elementem członkowskim.
$myArray = 1,2,3
$SingleArray = ,1
Write-Output (,1)
Ponieważ Write-Output oczekuje argumentu, należy umieścić wyrażenie w nawiasach.
Operator określania kropki .
Uruchamia skrypt w bieżącym zakresie, aby wszystkie funkcje, aliasy i zmienne tworzone przez skrypt zostały dodane do bieżącego zakresu, przesłaniając istniejące. Parametry zadeklarowane przez skrypt stają się zmiennymi. Parametry, dla których nie podano żadnej wartości, stają się zmiennymi bez wartości. Jednak zmienna $args automatyczna jest zachowywana.
. c:\scripts\sample.ps1 1 2 -Also:3
Uwaga
Operator określania kropki następuje spacją. Użyj spacji, aby odróżnić kropkę od symbolu kropki (.), który reprezentuje bieżący katalog.
W poniższym przykładzie skrypt Sample.ps1 w bieżącym katalogu jest uruchamiany w bieżącym zakresie.
. .\sample.ps1
Operator formatu -f
Formatuje ciągi przy użyciu metody formatowania obiektów ciągów. Wprowadź ciąg formatu po lewej stronie operatora i obiekty, które mają być sformatowane po prawej stronie operatora.
"{0} {1,-10} {2:N}" -f 1,"hello",[math]::pi
1 hello 3.14
Możesz wyzerować wartość liczbową z specyfikatorem niestandardowym "0". Liczba zer po parametrze : wskazuje maksymalną szerokość, do których ma być wypełniony sformatowany ciąg.
"{0:00} {1:000} {2:000000}" -f 7, 24, 365
07 024 000365
Jeśli musisz zachować nawiasy klamrowe ({}) w sformatowanych ciągach, możesz je uciec, podwajając nawiasy klamrowe.
"{0} vs. {{0}}" -f 'foo'
foo vs. {0}
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz metodę String.Format i formatowanie złożone.
Operator indeksu [ ]
Wybiera obiekty z indeksowanych kolekcji, takich jak tablice i tabele skrótów. Indeksy tablic są oparte na zera, więc pierwszy obiekt jest indeksowany jako [0]. Możesz również użyć indeksów ujemnych, aby uzyskać ostatnie wartości. Tabele skrótów są indeksowane według wartości klucza.
Biorąc pod uwagę listę indeksów, operator indeksu zwraca listę elementów członkowskich odpowiadających tym indeksom.
PS> $a = 1, 2, 3
PS> $a[0]
1
PS> $a[-1]
3
PS> $a[2, 1, 0]
3
2
1
(Get-HotFix | Sort-Object installedOn)[-1]
$h = @{key="value"; name="PowerShell"; version="2.0"}
$h["name"]
PowerShell
$x = [xml]"<doc><intro>Once upon a time...</intro></doc>"
$x["doc"]
intro
-----
Once upon a time...
Gdy obiekt nie jest indeksowaną kolekcją, użyj operatora indeksu, aby uzyskać dostęp do pierwszego elementu, zwraca sam obiekt. Wartości indeksu wykraczające poza pierwszy element zwracają $nullwartość .
PS> (2)[0]
2
PS> (2)[-1]
2
PS> (2)[1] -eq $null
True
PS> (2)[0,0] -eq $null
True
Operator potoku |
Wysyła ("potoki") dane wyjściowe polecenia, które poprzedza je do następującego polecenia. Gdy dane wyjściowe zawierają więcej niż jeden obiekt (kolekcja), operator potoku wysyła obiekty pojedynczo.
Get-Process | Get-Member
Get-Service | Where-Object {$_.StartType -eq 'Automatic'}
Operatory łańcucha potoków && i ||
Warunkowo wykonaj potok po prawej stronie w oparciu o powodzenie potoku po lewej stronie.
# If Get-Process successfully finds a process called notepad,
# Stop-Process -Name notepad is called
Get-Process notepad && Stop-Process -Name notepad
# If npm install fails, the node_modules directory is removed
npm install || Remove-Item -Recurse ./node_modules
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz About_Pipeline_Chain_Operators.
Operator zakresu ..
Operator zakresu może służyć do reprezentowania tablicy sekwencyjnych liczb całkowitych lub znaków. Wartości połączone przez operator zakresu definiują wartości początkowe i końcowe zakresu.
Uwaga
Dodano obsługę zakresów znaków w programie PowerShell 6.
Zakresy liczb
1..10
$max = 10
foreach ($a in 1..$max) {Write-Host $a}
Zakresy można również tworzyć w odwrotnej kolejności.
10..1
5..-5 | ForEach-Object {Write-Output $_}
Wartości początkowe i końcowe zakresu mogą być dowolną parą wyrażeń, które są obliczane na liczbę całkowitą lub znak. Punkty końcowe zakresu muszą być konwertowane na podpisane 32-bitowe liczby całkowite ([int32]). Większe wartości powodują błąd. Ponadto, jeśli zakres jest przechwytywany w tablicy, rozmiar wynikowej tablicy jest ograniczony do [int]::MaxValue - 56. Jest to maksymalny rozmiar tablicy na platformie .NET.
Można na przykład użyć elementów członkowskich wyliczenia dla wartości początkowych i końcowych.
PS> enum Food {
Apple
Banana = 3
Kiwi = 10
}
PS> [Food]::Apple..[Food]::Kiwi
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Ważne
Wynikowy zakres nie jest ograniczony do wartości wyliczenia. Zamiast tego reprezentuje zakres wartości między dwiema podanymi wartościami. Nie można użyć operatora zakresu, aby niezawodnie reprezentować elementy członkowskie wyliczenia.
Zakresy znaków
Aby utworzyć zakres znaków, należy ująć znaki w cudzysłowie.
PS> 'a'..'f'
a
b
c
d
e
f
PS> 'F'..'A'
F
E
D
C
B
A
Jeśli przypiszesz zakres znaków do ciągu, będzie on traktowany tak samo, jak przypisanie tablicy znaków do ciągu.
PS> [string]$s = 'a'..'e'
$s
a b c d e
$a = 'a', 'b', 'c', 'd', 'e'
$a
a b c d e
Znaki w tablicy są przyłączone do ciągu. Znaki są oddzielone wartością zmiennej $OFS preferencji. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Preference_Variables.
Kolejność znaków w tablicy jest określana przez wartość ASCII znaku. Na przykład wartości ASCII i cX są odpowiednio 99 i 88. Ten zakres zostanie przedstawiony w odwrotnej kolejności.
PS> 'c'..'X'
c
b
a
`
_
^
]
\
[
Z
Y
X
Operator dostępu do elementów członkowskich .
Uzyskuje dostęp do właściwości i metod obiektu. Nazwa elementu członkowskiego może być wyrażeniem.
$myProcess.peakWorkingSet
(Get-Process PowerShell).kill()
'OS', 'Platform' | Foreach-Object { $PSVersionTable. $_ }
Począwszy od programu PowerShell 3.0, gdy używasz operatora w obiekcie kolekcji list, który nie ma elementu członkowskiego, program PowerShell automatycznie wylicza elementy w tej kolekcji i używa operatora na każdym z nich. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_Member-Access_Enumeration.
Operator statycznego elementu członkowskiego ::
Wywołuje właściwości statyczne i metody klasy .NET. Aby znaleźć właściwości statyczne i metody obiektu, użyj parametru Get-Member Static polecenia cmdlet. Nazwa elementu członkowskiego może być wyrażeniem.
[datetime]::Now
'MinValue', 'MaxValue' | Foreach-Object { [int]:: $_ }
Operatorternary ? <if-true> : <if-false>
Operatorternary można użyć jako zamiennik instrukcji if-else w prostych przypadkach warunkowych.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_If.
Operator łączenia wartości null ??
Operator ?? łączenia wartości null zwraca wartość operandu po lewej stronie, jeśli nie ma wartości null. W przeciwnym razie oblicza operand po prawej stronie i zwraca jego wynik. Operator ?? nie ocenia operandu po prawej stronie, jeśli operand po lewej stronie daje wartość inną niż null.
$x = $null
$x ?? 100
100
W poniższym przykładzie operand po prawej stronie nie zostanie oceniony.
[string] $todaysDate = '1/10/2020'
$todaysDate ?? (Get-Date).ToShortDateString()
1/10/2020
Operator przypisania łączenia wartości null ??=
Operator ??= przypisania łączenia wartości null przypisuje wartość operandu prawego do operandu po lewej stronie tylko wtedy, gdy operand po lewej stronie daje wartość null. Operator ??= nie ocenia operandu po prawej stronie, jeśli operand po lewej stronie daje wartość inną niż null.
$x = $null
$x ??= 100
$x
100
W poniższym przykładzie operand po prawej stronie nie zostanie oceniony.
[string] $todaysDate = '1/10/2020'
$todaysDate ??= (Get-Date).ToShortDateString()
$todaysDate
1/10/2020
Operatory ?. warunkowe o wartości null i ?[]
Uwaga
Ta funkcja została przeniesiona z eksperymentalnego do głównego nurtu w programie PowerShell 7.1.
Operator warunkowy o wartości null stosuje dostęp do elementu członkowskiego, ?., lub dostęp do elementu, operację do operandu tylko wtedy, ?[]gdy ten operand oblicza wartość inną niż null; w przeciwnym razie zwraca wartość null.
Ponieważ program PowerShell może ? być częścią nazwy zmiennej, formalna specyfikacja nazwy zmiennej jest wymagana do korzystania z tych operatorów. Należy użyć nawiasów klamrowych ({}) wokół nazw zmiennych, takich jak ${a} lub , gdy ? jest częścią nazwy ${a?}zmiennej .
Uwaga
Składnia nazwy zmiennej ${<name>} nie powinna być mylona z operatorem $() subexpression. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję Nazwa zmiennej about_Variables.
W poniższym przykładzie zwracana jest wartość PropName .
$a = @{ PropName = 100 }
${a}?.PropName
100
Poniższy przykład zwraca wartość null bez próby uzyskania dostępu do nazwy elementu członkowskiego PropName.
$a = $null
${a}?.PropName
W tym przykładzie zwracana jest wartość indeksowanego elementu.
$a = 1..10
${a}?[0]
1
Poniższy przykład zwraca wartość null bez próby uzyskania dostępu do indeksowanego elementu.
$a = $null
${a}?[0]