Niezawodność w zestawach skalowania maszyn wirtualnych

Ten artykuł zawiera konkretne zalecenia dotyczące niezawodności i informacje dotyczące obsługi stref dostępności dla zestawów skalowania maszyn wirtualnych.

Uwaga

Zestawy skalowania maszyn wirtualnych można wdrażać tylko w jednym regionie. Jeśli chcesz wdrożyć maszyny wirtualne w wielu regionach, zobacz Virtual Machines-Disaster recovery: cross-region failover (Odzyskiwanie po awarii maszyn wirtualnych: tryb failover między regionami).

Aby zapoznać się z omówieniem niezawodności architektury na platformie Azure, zobacz Niezawodność platformy Azure.

Zalecenia dotyczące niezawodności

Ta sekcja zawiera zalecenia dotyczące uzyskiwania odporności i dostępności. Każde zalecenie należy do jednej z dwóch kategorii:

• Elementy kondycji obejmują obszary, takie jak elementy konfiguracji i właściwa funkcja głównych składników tworzących obciążenie platformy Azure, takie jak ustawienia konfiguracji zasobów platformy Azure, zależności od innych usług itd.

• Elementy ryzyka obejmują obszary, takie jak wymagania dotyczące dostępności i odzyskiwania, testowanie, monitorowanie, wdrażanie i inne elementy, które, jeśli nie zostały rozwiązane, zwiększają szanse na problemy w środowisku.

Macierz priorytetów zaleceń dotyczących niezawodności

Każde zalecenie jest oznaczone zgodnie z następującą macierzą priorytetów:

Image	Priorytet	opis
	Wysoka	Wymagana jest natychmiastowa poprawka.
	Średnie	Poprawka w ciągu 3–6 miesięcy.
	Niska	Należy przejrzeć.

Podsumowanie zaleceń dotyczących niezawodności

Kategoria	Priorytet	Zalecenie
Wysoka dostępność		Włączanie zasad automatycznej naprawy
		Wdrażanie zestawów skalowania maszyn wirtualnych w różnych strefach dostępności za pomocą zestawów skalowania maszyn wirtualnych Flex
Skalowalność		VMSS-1: Wdrażanie maszyn wirtualnych w trybie elastycznej aranżacji
		Konfigurowanie automatycznego skalowania zestawów skalowania maszyn wirtualnych do automatycznego
		Ustawianie niestandardowych zasad skalowania w usłudze Virtual Machine Scale Sets na wartość domyślną
Odzyskiwanie po awarii		Włączanie zasad ochrony dla wszystkich maszyn wirtualnych zestawu skalowania maszyn wirtualnych
Monitorowanie		Włączanie monitorowania kondycji aplikacji usługi Virtual Machine Scale Sets
Wydajność systemu		Konfigurowanie algorytmu rozmieszczania zasad alokacji w celu maksymalnego rozłożenia
Automatyzacja		Ustawianie opcji orkiestracji poprawek na platformę Azure

Wysoka dostępność

Włączanie zasad automatycznej naprawy

Aby zapewnić wysoką dostępność aplikacji, włącz automatyczne naprawy wystąpień w celu utrzymania zestawu maszyn wirtualnych w dobrej kondycji. Gdy rozszerzenia usługi Application Health lub sondy kondycji modułu równoważenia obciążenia uważają, że wystąpienie jest w złej kondycji, automatyczne naprawianie wystąpienia usuwa wystąpienie w złej kondycji i tworzy nowe, aby je zamienić.

Okres prolongaty można ustawić przy użyciu właściwości automaticRepairsPolicy.gracePeriod. Okres prolongaty określony w minutach i w formacie ISO 8601 może zawierać od 10 do 90 minut i ma wartość domyślną 30 minut.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find VMSS instances associated with autoscale settings when autoscale is disabled
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| project name, id, tags
| join kind=leftouter  (
    resources
    | where type == "microsoft.insights/autoscalesettings"
    | where tostring(properties.targetResourceUri) contains "Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets"
    | project id = tostring(properties.targetResourceUri), autoscalesettings = properties
) on id
| where isnull(autoscalesettings) or autoscalesettings.enabled == "false"
| project recommendationId = "vmss-4", name, id, tags, param1 = "autoscalesettings: Disabled"
| order by id asc

Wdrażanie zestawów skalowania maszyn wirtualnych w różnych strefach dostępności za pomocą zestawów skalowania maszyn wirtualnych Flex

Podczas tworzenia zestawów skalowania maszyn wirtualnych użyj stref dostępności, aby chronić aplikacje i dane przed mało prawdopodobną awarią centrum danych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Obsługa stref dostępności.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find VMSS instances with one or no Zones selected
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| where array_length(zones) <= 1 or isnull(zones)
| project recommendationId = "vmss-8", name, id, tags, param1 = "AvailabilityZones: Single Zone"
| order by id asc

Skalowalność

Wdrażanie maszyn wirtualnych w trybie elastycznej aranżacji

Wszystkie maszyny wirtualne, w tym maszyny wirtualne z pojedynczym wystąpieniem, powinny być wdrażane w zestawie skalowania przy użyciu elastycznego trybu aranżacji w celu zapewnienia przyszłego sprawdzania skali i dostępności aplikacji. Elastyczna aranżacja zapewnia gwarancje wysokiej dostępności (do 1000 maszyn wirtualnych), rozdzielając maszyny wirtualne między domeny błędów w regionie lub w strefie dostępności.

Aby uzyskać więcej informacji na temat odpowiedniego używania zestawów skalowania, zobacz Kiedy używać zestawów skalowania maszyn wirtualnych zamiast maszyn wirtualnych

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find all zonal VMs that are NOT deployed with Flex orchestration mode
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| where properties.orchestrationMode != "Flexible"
| project recommendationId = "vmss-1", name, id, tags, param1 = strcat("orchestrationMode: ", tostring(properties.orchestrationMode))

Konfigurowanie automatycznego skalowania zestawów skalowania maszyn wirtualnych do automatycznego

Autoskalowanie to wbudowana funkcja usługi Azure Monitor , która ułatwia wydajność i opłacalność zasobów przez dodawanie i usuwanie maszyn wirtualnych zestawu skalowania na podstawie zapotrzebowania. Ponadto możesz ręcznie skalować zasoby do określonej liczby wystąpień lub zgodnie z progami metryk. Można również zaplanować liczbę wystąpień, które są skalowane w wyznaczonych oknach czasu.

Aby dowiedzieć się, jak włączyć automatyczne uaktualnienia obrazów systemu operacyjnego, zobacz Automatyczne uaktualnienia obrazów systemu operacyjnego w zestawie skalowania maszyn wirtualnych platformy Azure.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find VMSS instances associated with autoscale settings when predictiveAutoscalePolicy_scaleMode is disabled
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| project name, id, tags
| join kind=leftouter  (
    resources
    | where type == "microsoft.insights/autoscalesettings"
    | where tostring(properties.targetResourceUri) contains "Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets"
    | project id = tostring(properties.targetResourceUri), autoscalesettings = properties
) on id
| where autoscalesettings.enabled == "true" and autoscalesettings.predictiveAutoscalePolicy.scaleMode == "Disabled"
| project recommendationId = "vmss-5", name, id, tags, param1 = "predictiveAutoscalePolicy_scaleMode: Disabled"
| order by id asc

Ustawianie niestandardowych zasad skalowania w usłudze Virtual Machine Scale Sets na wartość domyślną

Funkcja zasad skalowania niestandardowego zestawów skalowania maszyn wirtualnych umożliwia skonfigurowanie kolejności skalowania maszyn wirtualnych. Istnieją trzy konfiguracje zasad skalowania w poziomie:

• Wartość domyślna
• Najnowsza maszyna wirtualna
• Najstarsza maszyna wirtualna

Wdrożenie zestawu skalowania maszyn wirtualnych można skalować w poziomie lub skalować w poziomie na podstawie tablicy metryk, w tym metryk niestandardowych zdefiniowanych przez platformę i użytkownika. Podczas gdy skalowanie w poziomie tworzy nowe maszyny wirtualne na podstawie modelu zestawu skalowania, skalowanie w pionie wpływa na uruchomione maszyny wirtualne, które mogą mieć różne konfiguracje i/lub funkcje w miarę rozwoju obciążenia zestawu skalowania.

Nie jest konieczne określenie zasad skalowania w poziomie, jeśli chcesz przestrzegać tylko domyślnej kolejności, ponieważ domyślne zasady skalowania w poziomie zapewniają najlepszy algorytm i elastyczność w większości scenariuszy. Kolejność domyślna jest następująca:

1. Równoważenie maszyn wirtualnych w różnych strefach dostępności (jeśli zestaw skalowania jest wdrożony z obsługą stref dostępności).
2. Zrównoważ maszyny wirtualne między domenami błędów (najlepiej).
3. Usuń maszynę wirtualną z najwyższym identyfikatorem wystąpienia.

Używaj tylko najnowszych i najstarszych zasad, gdy obciążenie wymaga usunięcia najstarszych lub najnowszych maszyn wirtualnych po równoważeniu w różnych strefach dostępności.

Uwaga

Równoważenie między strefami dostępności lub domenami błędów nie przenosi maszyn wirtualnych między strefami dostępności ani domenami błędów. Równoważenie jest osiągane przez usunięcie maszyn wirtualnych ze stref dostępności niezrównoważonej lub domen błędów do momentu zrównoważenia dystrybucji maszyn wirtualnych.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find VMSS instances where strictly zoneBalance is set to True
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| where properties.orchestrationMode == "Uniform" and properties.zoneBalance == true
| project recommendationId = "vmss-6", name, id, tags, param1 = "strictly zoneBalance: Enabled"
| order by id asc

Odzyskiwanie po awarii

Włączanie zasad ochrony dla wszystkich maszyn wirtualnych zestawu skalowania maszyn wirtualnych

Użyj zasad ochrony zestawów skalowania maszyn wirtualnych, jeśli chcesz, aby określone maszyny wirtualne były traktowane inaczej niż pozostałe wystąpienie zestawu skalowania.

W miarę przetwarzania ruchu przez aplikację mogą występować sytuacje, w których określone maszyny wirtualne mają być traktowane inaczej niż pozostałe wystąpienia zestawu skalowania. Na przykład niektóre maszyny wirtualne w zestawie skalowania mogą wykonywać długotrwałe operacje i nie chcesz, aby te maszyny wirtualne były skalowane do momentu zakończenia operacji. Możesz również mieć wyspecjalizowane kilka maszyn wirtualnych w zestawie skalowania, aby wykonywać różne zadania niż inni członkowie zestawu skalowania. Te specjalne maszyny wirtualne nie muszą być modyfikowane przy użyciu innych maszyn wirtualnych w zestawie skalowania. Ochrona wystąpień zapewnia dodatkowe mechanizmy kontroli umożliwiające włączenie tych i innych scenariuszy dla aplikacji.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find all VMs that do NOT have health monitoring enabled
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| join kind=leftouter  (
    resources
    | where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
    | mv-expand extension=properties.virtualMachineProfile.extensionProfile.extensions
    | where extension.properties.type in ( "ApplicationHealthWindows", "ApplicationHealthLinux" )
    | project id
) on id
| where id1 == ""
| project recommendationId = "vmss-2", name, id, tags, param1 = "extension: null"

Monitorowanie

Włączanie monitorowania kondycji aplikacji usługi Virtual Machine Scale Sets

Monitorowanie kondycji aplikacji jest ważnym sygnałem do zarządzania i uaktualniania wdrożenia. Zestawy skalowania maszyn wirtualnych platformy Azure zapewniają obsługę uaktualnień stopniowego, w tym:

• Automatyczne uaktualnienia obrazów systemu operacyjnego
• Automatyczne stosowanie poprawek gościa maszyny wirtualnej, które opiera się na monitorowaniu kondycji poszczególnych maszyn wirtualnych w celu uaktualnienia wdrożenia.
• Sondy kondycji modułu równoważenia obciążenia lubrozszerzenie kondycji aplikacji, które monitoruje kondycję aplikacji każdej maszyny wirtualnej w zestawie skalowania i wykonuje naprawy wystąpień przy użyciu automatycznych napraw wystąpień.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find all VMs that do NOT have automatic repair policy enabled
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| where properties.automaticRepairsPolicy.enabled == false
| project recommendationId = "vmss-3", name, id, tags, param1 = "automaticRepairsPolicy: Disabled"

Wydajność systemu

Konfigurowanie algorytmu rozmieszczania zasad alokacji w celu maksymalnego rozłożenia

Dzięki maksymalnemu rozłożeniu zestaw skalowania rozkłada maszyny wirtualne w jak największej liczbą domen błędów, jak to możliwe w każdej strefie. Ten rozkład może znajdować się w większej lub mniejszej niż pięć domen błędów na strefę. Dzięki statycznym rozrzuceniu stałemu zestaw skalowania rozkłada maszyny wirtualne w dokładnie pięciu domenach błędów na strefę. Jeśli zestaw skalowania nie może znaleźć pięciu odrębnych domen błędów na strefę, aby spełnić żądanie alokacji, żądanie zakończy się niepowodzeniem.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Opcje rozpowszechniania.

Azure Resource Graph

// Azure Resource Graph Query
// Find VMSS instances where Spreading algorithm is set to Static
resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| where properties.platformFaultDomainCount > 1
| project recommendationId = "vmss-7", name, id, tags, param1 = "platformFaultDomainCount: Static"
| order by id asc

Automatyzacja

Ustawianie opcji orkiestracji poprawek na platformę Azure

Włącz automatyczne stosowanie poprawek gościa maszyn wirtualnych platformy Azure. Automatyczne stosowanie poprawek gościa maszyny wirtualnej ułatwia zarządzanie aktualizacjami dzięki bezpiecznemu i automatycznemu poprawianiu maszyn wirtualnych w celu zachowania zgodności z zabezpieczeniami przy jednoczesnym ograniczeniu promienia wybuchu maszyn wirtualnych.

Azure Resource Graph

resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| join kind=inner (
    resources
    | where type == "microsoft.compute/virtualmachines"
    | project id = tostring(properties.virtualMachineScaleSet.id), vmproperties = properties
) on id
| extend recommendationId = "vmss-9", param1 = "patchMode: Manual", vmproperties.osProfile.linuxConfiguration.patchSettings.patchMode
| where isnotnull(vmproperties.osProfile.linuxConfiguration) and vmproperties.osProfile.linuxConfiguration.patchSettings.patchMode !in ("AutomaticByPlatform", "AutomaticByOS")
| distinct recommendationId, name, id, param1
| union (resources
| where type == "microsoft.compute/virtualmachinescalesets"
| join kind=inner (
    resources
    | where type == "microsoft.compute/virtualmachines"
    | project id = tostring(properties.virtualMachineScaleSet.id), vmproperties = properties
) on id
| extend recommendationId = "vmss-9", param1 = "patchMode: Manual", vmproperties.osProfile.windowsConfiguration.patchSettings.patchMode
| where isnotnull(vmproperties.osProfile.windowsConfiguration) and vmproperties.osProfile.windowsConfiguration.patchSettings.patchMode !in ("AutomaticByPlatform", "AutomaticByOS")
| distinct recommendationId, name, id, param1)

Obsługa strefy dostępności

Strefy dostępności platformy Azure to co najmniej trzy fizycznie oddzielne grupy centrów danych w każdym regionie świadczenia usługi Azure. Centra danych w każdej strefie są wyposażone w niezależną infrastrukturę zasilania, chłodzenia i sieci. W przypadku awarii strefy lokalnej strefy strefy dostępności są zaprojektowane tak, aby w przypadku wystąpienia problemu z jedną strefą usługi regionalne, pojemność i wysoka dostępność są obsługiwane przez pozostałe dwie strefy.

Awarie mogą wahać się od awarii oprogramowania i sprzętu po zdarzenia, takie jak trzęsienia ziemi, powodzie i pożary. Tolerancja awarii jest osiągana z nadmiarowością i logiczną izolacją usług platformy Azure. Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat stref dostępności na platformie Azure, zobacz Regiony i strefy dostępności.

Usługi z obsługą stref dostępności platformy Azure zostały zaprojektowane w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu niezawodności i elastyczności. Można je skonfigurować na dwa sposoby. Mogą być strefowo nadmiarowe, z automatyczną replikacją między strefami lub strefami, z wystąpieniami przypiętymi do określonej strefy. Możesz również połączyć te podejścia. Aby uzyskać więcej informacji na temat architektury strefowej i strefowo nadmiarowej, zobacz Rekomendacje na potrzeby korzystania ze stref dostępności i regionów.

Za pomocą usługi Azure Virtual Machine Scale Sets można utworzyć grupę maszyn wirtualnych o zrównoważonym obciążeniu i zarządzać nimi. Liczba maszyn wirtualnych może automatycznie zwiększać lub zmniejszać się w odpowiedzi na zapotrzebowanie lub zdefiniowany harmonogram. Zestawy skalowania zapewniają wysoką dostępność aplikacji i umożliwiają centralne zarządzanie, konfigurowanie i aktualizowanie wielu maszyn wirtualnych. Sam zestaw skalowania nie kosztuje. Płacisz tylko za każde utworzone wystąpienie maszyny wirtualnej.

Zestawy skalowania maszyn wirtualnych obsługują wdrożenia strefowe i strefowo nadmiarowe w regionie:

• Wdrożenie strefowe. Podczas tworzenia zestawu skalowania w jednej strefie można kontrolować, w której strefie są uruchamiane wszystkie maszyny wirtualne tego zestawu. Zestaw skalowania jest zarządzany i autoskaluje tylko w tej strefie.

• Wdrożenie strefowo nadmiarowe. Zestaw skalowania strefowo nadmiarowego umożliwia utworzenie pojedynczego zestawu skalowania obejmującego wiele stref. Domyślnie podczas tworzenia maszyn wirtualnych są one równomiernie zrównoważone w różnych strefach.

Wymagania wstępne

1. Aby korzystać ze stref dostępności, zestaw skalowania musi zostać utworzony w obsługiwanym regionie świadczenia usługi Azure.

2. Wszystkie maszyny wirtualne — nawet maszyny wirtualne z pojedynczym wystąpieniem — powinny być wdrażane w zestawie skalowania przy użyciu elastycznego trybu aranżacji w celu zapewnienia przyszłego sprawdzania skali i dostępności aplikacji.

SLA

Ponieważ strefy dostępności są fizycznie oddzielone i zapewniają różne źródła zasilania, sieć i chłodzenie — umowy dotyczące poziomu usług (SLA) są zwiększane. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz umowa SLA dla usług online firmy Microsoft.

Tworzenie zestawu skalowania maszyn wirtualnych z włączonymi strefami dostępności

Możesz utworzyć zestaw skalowania, który używa stref dostępności przy użyciu jednej z następujących metod:

Witryna Azure Portal

Proces tworzenia zestawu skalowania, który używa wdrożenia strefowego, jest taki sam jak w artykule wprowadzenie. Po wybraniu obsługiwanego regionu platformy Azure można utworzyć zestaw skalowania w co najmniej jednej dostępnej strefie, jak pokazano w poniższym przykładzie:

Zestaw skalowania i zasoby pomocnicze, takie jak moduł równoważenia obciążenia platformy Azure i publiczny adres IP, są tworzone w określonej strefie pojedynczej.

Interfejs wiersza polecenia platformy Azure

Zestaw skalowania strefowego

W poniższym przykładzie tworzony jest zestaw skalowania z jedną strefą o nazwie myScaleSet w strefie 1:

az vmss create \
    --resource-group myResourceGroup \
    --name myScaleSet \
    --orchestration-mode flexible \
    --image <SKU Image> \
    --upgrade-policy-mode automatic \
    --admin-username azureuser \
    --generate-ssh-keys \
    --zones 1

Pełny przykład zestawu skalowania jednostrefowego i zasobów sieciowych można znaleźć w naszym przykładowym skryscie interfejsu wiersza polecenia

Zestaw skalowania strefowo nadmiarowego

Aby utworzyć strefowo nadmiarowy zestaw skalowania, należy użyć publicznego adresu IP jednostki SKU w warstwie Standardowa i modułu równoważenia obciążenia. W przypadku rozszerzonej nadmiarowości jednostka SKU w warstwie Standardowa tworzy zasoby sieciowe strefowo nadmiarowe. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Omówienie usługi Azure Load Balancer w warstwie Standardowa oraz usługa Load Balancer w warstwie Standardowa i Strefy dostępności.

Aby utworzyć strefowo nadmiarowy zestaw skalowania, określ wiele stref za pomocą parametru --zones . Poniższy przykład tworzy strefowo nadmiarowy zestaw skalowania o nazwie myScaleSet w strefach 1,2,3:

az vmss create \
    --resource-group myResourceGroup \
    --name myScaleSet \
    --orchestration-mode flexible \
    --image <SKU Image> \
    --upgrade-policy-mode automatic \
    --admin-username azureuser \
    --generate-ssh-keys \
    --zones 1 2 3

Utworzenie i skonfigurowanie wszystkich zasobów zestawu skalowania i maszyn wirtualnych w określonych strefach może potrwać kilka minut. Aby uzyskać pełny przykład zestawu skalowania strefowo nadmiarowego i zasobów sieciowych, zobacz nasz przykładowy skrypt interfejsu wiersza polecenia.

Azure PowerShell

Zestaw skalowania strefowego

W poniższym przykładzie zostanie utworzony zestaw skalowania z jedną strefą o nazwie myScaleSet w regionie Wschodnie stany USA 2 strefa 1. Zasoby sieciowe platformy Azure dla sieci wirtualnej, publiczny adres IP i moduł równoważenia obciążenia są tworzone automatycznie. Po wyświetleniu monitu podaj własne żądane poświadczenia administracyjne dla maszyn wirtualnych w zestawie skalowania:

New-AzVmss `
  -ResourceGroupName "myResourceGroup" `
  -Location "EastUS2" `
  -OrchestrationMode "flexible" ``
  -VMScaleSetName "myScaleSet" `
  -OrchestrationMode "Flexible" `
  -VirtualNetworkName "myVnet" `
  -SubnetName "mySubnet" `
  -PublicIpAddressName "myPublicIPAddress" `
  -LoadBalancerName "myLoadBalancer" `
  -UpgradePolicy "Automatic" `
  -Zone "1"

Zestaw skalowania strefowo nadmiarowego

Aby utworzyć strefowo nadmiarowy zestaw skalowania, określ wiele stref za pomocą parametru -Zone . Poniższy przykład tworzy strefowo nadmiarowy zestaw skalowania o nazwie myScaleSet w regionach Wschodnie stany USA 1, 2, 3. Zasoby sieciowe platformy Azure strefowo nadmiarowe dla sieci wirtualnej, publicznego adresu IP i modułu równoważenia obciążenia są tworzone automatycznie. Po wyświetleniu monitu podaj własne żądane poświadczenia administracyjne dla maszyn wirtualnych w zestawie skalowania:

New-AzVmss `
  -ResourceGroupName "myResourceGroup" `
  -Location "EastUS2" `
  -OrchestrationMode "Flexible" ``
  -VMScaleSetName "myScaleSet" `
  -VirtualNetworkName "myVnet" `
  -SubnetName "mySubnet" `
  -PublicIpAddressName "myPublicIPAddress" `
  -LoadBalancerName "myLoadBalancer" `
  -UpgradePolicy "Automatic" `
  -Zone "1", "2", "3"

Szablony usługi Azure Resource Manager

Proces tworzenia zestawu skalowania korzystającego ze strefy dostępności jest taki sam jak w artykule wprowadzenie dla systemu Linux lub Windows. Aby korzystać ze stref dostępności, musisz utworzyć zestaw skalowania w obsługiwanym regionie świadczenia usługi Azure. zones Dodaj właściwość do typu zasobu Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets w szablonie i określ strefę do użycia (np. strefę 1, 2 lub 3).

Zestaw skalowania jednostrefowego

W poniższym przykładzie tworzony jest jednostrefowy zestaw skalowania systemu Linux o nazwie myScaleSet w regionie Wschodnie stany USA 2 strefa 1:

{
  "type": "Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets",
  "name": "myScaleSet",
  "location": "East US 2",
  "apiVersion": "2017-12-01",
  "zones": ["1"],
  "sku": {
    "name": "Standard_A1",
    "capacity": "2"
  },
  "properties": {
    "upgradePolicy": {
      "mode": "Automatic"
    },
    "virtualMachineProfile": {
      "storageProfile": {
        "osDisk": {
          "caching": "ReadWrite",
          "createOption": "FromImage"
        },
        "imageReference":  {
          "publisher": "myPublisher",
          "offer": "myOffer",
          "sku": "mySKU",
          "version": "latest"
        }
      },
      "osProfile": {
        "computerNamePrefix": "myvmss",
        "adminUsername": "azureuser",
        "adminPassword": "P@ssw0rd!"
      }
    }
  }
}

Pełny przykład zestawu skalowania jednostrefowego i zasobów sieciowych można znaleźć w naszym przykładowym szablonie usługi Resource Manager.

Zestaw skalowania strefowo nadmiarowego

Aby utworzyć strefowo nadmiarowy zestaw skalowania, określ wiele wartości we zones właściwości dla typu zasobu Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets . Poniższy przykład tworzy strefowo nadmiarowy zestaw skalowania o nazwie myScaleSet w regionach Wschodnie stany USA 1,2,3:

{
  "type": "Microsoft.Compute/virtualMachineScaleSets",
  "name": "myScaleSet",
  "location": "East US 2",
  "apiVersion": "2017-12-01",
  "zones": [
        "1",
        "2",
        "3"
      ]
}

Jeśli tworzysz publiczny adres IP lub moduł równoważenia obciążenia, określ właściwość "sku": { "name": "Standard" }" w celu utworzenia strefowo nadmiarowych zasobów sieciowych. Należy również utworzyć sieciową grupę zabezpieczeń i reguły, aby zezwolić na ruch. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Omówienie usługi Azure Load Balancer w warstwie Standardowa oraz usługa Load Balancer w warstwie Standardowa i Strefy dostępności.

Pełny przykład zestawu skalowania strefowo nadmiarowego i zasobów sieciowych można znaleźć w naszym przykładowym szablonie usługi Resource Manager.

Obsługa trybu failover strefowego

Zestawy skalowania maszyn wirtualnych są tworzone z pięcioma domenami błędów domyślnie w regionach świadczenia usługi Azure bez stref. W przypadku regionów, które obsługują wdrożenie stref dostępności zestawów skalowania maszyn wirtualnych, a ta opcja jest zaznaczona, wartość domyślna liczby domen błędów to 1 dla każdego ze stref. W takim przypadku FD=1 oznacza, że wystąpienia maszyn wirtualnych należących do zestawu skalowania są rozłożone na wiele stojaków w oparciu o najlepsze wysiłki. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Wybieranie odpowiedniej liczby domen błędów dla zestawu skalowania maszyn wirtualnych.

Projekt o małych opóźnieniach

Zaleca się skonfigurowanie zestawów skalowania maszyn wirtualnych z nadmiarowością strefową. Jeśli jednak aplikacja ma ścisłe wymagania dotyczące małych opóźnień, może być konieczne zaimplementowanie strefowego dla maszyn wirtualnych zestawów skalowania. W przypadku wdrożenia zestawów skalowania strefowego zaleca się utworzenie wielu maszyn wirtualnych zestawu skalowania w więcej niż jednej strefie. Można na przykład utworzyć jedno wystąpienie zestawów skalowania przypięte do strefy 1 i jedno wystąpienie przypięte do strefy 2 lub 3. Należy również użyć modułu równoważenia obciążenia lub innej logiki aplikacji, aby kierować ruch do odpowiednich zestawów skalowania podczas przestoju strefy.

Ważne

W przypadku rezygnacji z wdrożenia z obsługą strefy ochrona przed izolacją bazowych błędów. Rezygnacja z konfiguracji strefy dostępności wymusza poleganie na zasobach, które nie przestrzegają umieszczania i oddzielania stref (w tym podstawowych zależności tych zasobów). Nie należy oczekiwać, że te zasoby przetrwają scenariusze w dół strefy. Rozwiązania korzystające z takich zasobów powinny definiować strategię odzyskiwania po awarii i konfigurować odzyskiwanie rozwiązania w innym regionie.

Sejf technik wdrażania

Aby mieć większą kontrolę nad miejscem wdrażania maszyn wirtualnych, należy wdrożyć strefowe, a nie regionalne maszyny wirtualne zestawu skalowania. Jednak strefowe maszyny wirtualne zapewniają tylko izolację strefy, a nie nadmiarowość strefy. Aby uzyskać pełną nadmiarowość strefową z maszynami wirtualnymi strefowymi, powinno istnieć co najmniej dwie maszyny wirtualne w różnych strefach.

Zaleca się również użycie opcji maksymalnego rozmieszczania maszyn wirtualnych strefowo nadmiarowych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz opcje rozpowszechniania.

Opcje rozłożenia

Podczas wdrażania zestawu skalowania w co najmniej jednej strefie dostępności dostępne są następujące opcje rozpowszechniania (od wersji 2017-12-01 interfejsu API):

• Maksymalny rozkład (platformFaultDomainCount = 1). Maksymalna opcja rozmieszczania jest zalecaną opcją wdrożenia, ponieważ zapewnia ona najlepsze rozłożenie w większości przypadków. Jeśli chcesz rozpowszechnić repliki w różnych jednostkach izolacji sprzętowej, zaleca się rozłożenie ich między strefy dostępności i maksymalne rozłożenie w każdej strefie.

  Dzięki maksymalnemu rozłożeniu zestaw skalowania rozkłada maszyny wirtualne w jak największej liczbą domen błędów, jak to możliwe w każdej strefie. Ten rozkład może znajdować się w większej lub mniejszej niż pięć domen błędów na strefę.

  Uwaga

  W przypadku maksymalnego rozłożenia niezależnie od liczby domen błędów, w których są rozmieszczone maszyny wirtualne, można zobaczyć tylko jedną domenę błędów zarówno w widoku wystąpienia maszyny wirtualnej zestawu skalowania, jak i metadanych wystąpienia. Rozkład w każdej strefie jest niejawny.

• Rozkład stały statyczny (platformFaultDomainCount = 5). Dzięki statycznym rozrzuceniu stałemu zestaw skalowania rozkłada maszyny wirtualne dokładnie w pięciu domenach błędów na strefę. Jeśli zestaw skalowania nie może znaleźć pięciu odrębnych domen błędów na strefę, aby spełnić żądanie alokacji, żądanie zakończy się niepowodzeniem.

• Rozłożenie dostosowane do domen błędów dysków zarządzanych (platformFaultDomainCount = 2 lub 3) Można rozważyć dostosowanie liczby domen błędów zestawu skalowania do liczby domen błędów dysków zarządzanych. To wyrównanie może pomóc zapobiec utracie kworum, jeśli cała domena błędów dysków zarządzanych ulegnie awarii. Liczbę domen błędów można ustawić na mniejszą lub równą liczbie domen błędów dysków zarządzanych dostępnych w każdym z regionów. Aby dowiedzieć się więcej o liczbie domen błędów Dyski zarządzane według regionu, zobacz [wstaw tutaj dokument](link tutaj).

Równoważenie strefy

W przypadku zestawów skalowania wdrożonych w wielu strefach (strefowo nadmiarowych) można wybrać najlepsze saldo strefy wysiłku lub ścisłe równoważenie strefy. Zestaw skalowania jest uznawany za "zrównoważony", jeśli każda strefa ma taką samą liczbę maszyn wirtualnych (plus lub minus jedną maszynę wirtualną), jak wszystkie inne strefy w zestawie skalowania. Przykład:

Zestaw skalowania	Maszyny wirtualne w strefie 1	Maszyny wirtualne w strefie 2	Maszyny wirtualne w strefie 3	Równoważenie strefy
Zrównoważony zestaw skalowania	2	3	3	Ten zestaw skalowania jest uznawany za zrównoważony. Istnieje tylko jedna strefa z inną liczbą maszyn wirtualnych i jest tylko 1 mniejsza niż inne strefy.
Niezrównoważony zestaw skalowania	1	3	3	Ten zestaw skalowania jest uznawany za niezrównoważony. Strefa 1 ma 2 maszyny wirtualne mniejsze niż strefy 2 i 3.

Istnieje możliwość, że maszyny wirtualne w zestawie skalowania zostały pomyślnie utworzone, ale nie można wdrożyć rozszerzeń na tych maszynach wirtualnych. Maszyny wirtualne z błędami rozszerzeń są nadal liczone podczas określania, czy zestaw skalowania jest zrównoważony. Na przykład zestaw skalowania z 3 maszynami wirtualnymi w strefie 1, 3 maszyn wirtualnych w strefie 2 i 3 maszyn wirtualnych w strefie 3 jest uznawany za zrównoważony, nawet jeśli wszystkie rozszerzenia nie powiodły się w strefie 1, a wszystkie rozszerzenia zakończyły się powodzeniem w strefach 2 i 3.

W przypadku równoważenia strefy najlepszego nakładu pracy zestaw skalowania próbuje skalować w poziomie i w poziomie przy zachowaniu równowagi. Jeśli jednak z jakiegoś powodu równoważenie nie jest możliwe (na przykład jeśli jedna strefa ulegnie awarii, zestaw skalowania nie może utworzyć nowej maszyny wirtualnej w tej strefie), zestaw skalowania umożliwia tymczasowe nierównowagi pomyślne skalowanie w poziomie lub w poziomie. W kolejnych próbach skalowania w poziomie zestaw skalowania dodaje maszyny wirtualne do stref, które wymagają większej liczby maszyn wirtualnych, aby zestaw skalowania był zrównoważony. Podobnie w kolejnych próbach skalowania zestaw skalowania usuwa maszyny wirtualne ze stref, które wymagają mniejszej liczby maszyn wirtualnych, aby zestaw skalowania był zrównoważony. W przypadku "ścisłego równoważenia strefy" zestaw skalowania kończy się niepowodzeniem wszelkich prób skalowania w poziomie lub w poziomie, jeśli spowoduje to niezrównoważenie.

Aby użyć równowagi strefy najlepszego nakładu pracy, ustaw wartość zoneBalancefalse. To zoneBalance ustawienie jest ustawieniem domyślnym w interfejsie API w wersji 2017-12-01. Aby użyć ścisłego równoważenia strefy, ustaw wartość zoneBalancetrue.

Migrowanie do obsługi strefy dostępności

Aby dowiedzieć się, jak ponownie wdrożyć regionalny zestaw skalowania w celu obsługi stref dostępności, zobacz Migrowanie maszyn wirtualnych i zestawów skalowania maszyn wirtualnych do obsługi stref dostępności.

Dodatkowe wskazówki

Grupy umieszczania

Ważne

Grupy umieszczania dotyczą tylko zestawów skalowania maszyn wirtualnych działających w trybie jednolitej aranżacji.

Podczas wdrażania zestawu skalowania maszyn wirtualnych można wdrożyć przy użyciu jednej lub wielu grup umieszczania na strefę dostępności. W przypadku regionalnych zestawów skalowania można mieć pojedynczą grupę umieszczania w regionie lub mieć wiele grup umieszczania w regionie. Jeśli właściwość singlePlacementGroup zestawu skalowania ma wartość false, zestaw skalowania może składać się z wielu grup umieszczania i ma zakres od 0 do 1000 maszyn wirtualnych. Po ustawieniu wartości domyślnej true zestaw skalowania składa się z pojedynczej grupy umieszczania i ma zakres od 0 do 100 maszyn wirtualnych. W przypadku większości obciążeń zalecamy użycie wielu grup umieszczania, co pozwala na większą skalę. W interfejsie API w wersji 2017-12-01 zestawy skalowania są domyślne dla wielu grup umieszczania dla zestawów skalowania jednostrefowego i między strefami, ale domyślnie są one grupą pojedynczego umieszczania dla regionalnych zestawów skalowania.

Następne kroki

Niezawodność na platformie Azure

Wdrażanie aplikacji w zestawach skalowania maszyn wirtualnych

Użyj automatycznego skalowania z zestawami skalowania maszyn wirtualnych.