Szkolenie
Moduł
Implementowanie sygnatur dostępu współdzielonego - Training
Implementowanie sygnatur dostępu współdzielonego
Ta przeglądarka nie jest już obsługiwana.
Przejdź na przeglądarkę Microsoft Edge, aby korzystać z najnowszych funkcji, aktualizacji zabezpieczeń i pomocy technicznej.
W tym przykładzie pokazano, jak używać przyjaznych zestawów z zestawami, które mają silne nazwy. Oba zestawy muszą mieć silną nazwę. Chociaż oba zestawy w tym przykładzie używają tych samych kluczy, można użyć różnych kluczy dla dwóch zestawów.
Otwórz wiersz polecenia.
Użyj następującej sekwencji poleceń z narzędziem silnej nazwy, aby wygenerować plik klucza i wyświetlić jego klucz publiczny. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Sn.exe (narzędzie silnej nazwy).
Wygeneruj klucz o silnej nazwie dla tego przykładu i zapisz go w pliku FriendAssemblies.snk:
sn -k FriendAssemblies.snk
Wyodrębnij klucz publiczny z FriendAssemblies.snk i umieść go w pliku FriendAssemblies.publickey:
sn -p FriendAssemblies.snk FriendAssemblies.publickey
Wyświetl klucz publiczny przechowywany w pliku FriendAssemblies.publickey:
sn -tp FriendAssemblies.publickey
Utwórz plik w języku C# lub Visual Basic o nazwie friend_signed_A zawierający następujący kod. Kod używa atrybutu InternalsVisibleToAttribute do deklarowania friend_signed_B jako przyjaznego zestawu.
Narzędzie Strong Name generuje nowy klucz publiczny za każdym razem, gdy jest uruchamiany. W związku z tym należy zastąpić klucz publiczny w poniższym kodzie właśnie wygenerowaną kluczem publicznym, jak pokazano w poniższym przykładzie.
// friend_signed_A.cs
// Compile with:
// csc /target:library /keyfile:FriendAssemblies.snk friend_signed_A.cs
using System.Runtime.CompilerServices;
[assembly: InternalsVisibleTo("friend_signed_B, PublicKey=0024000004800000940000000602000000240000525341310004000001000100e3aedce99b7e10823920206f8e46cd5558b4ec7345bd1a5b201ffe71660625dcb8f9a08687d881c8f65a0dcf042f81475d2e88f3e3e273c8311ee40f952db306c02fbfc5d8bc6ee1e924e6ec8fe8c01932e0648a0d3e5695134af3bb7fab370d3012d083fa6b83179dd3d031053f72fc1f7da8459140b0af5afc4d2804deccb6")]
class Class1
{
public void Test()
{
System.Console.WriteLine("Class1.Test");
System.Console.ReadLine();
}
}
' friend_signed_A.vb
' Compile with:
' Vbc -target:library -keyfile:FriendAssemblies.snk friend_signed_A.vb
Imports System.Runtime.CompilerServices
<Assembly: InternalsVisibleTo("friend_signed_B, PublicKey=0024000004800000940000000602000000240000525341310004000001000100e3aedce99b7e10823920206f8e46cd5558b4ec7345bd1a5b201ffe71660625dcb8f9a08687d881c8f65a0dcf042f81475d2e88f3e3e273c8311ee40f952db306c02fbfc5d8bc6ee1e924e6ec8fe8c01932e0648a0d3e5695134af3bb7fab370d3012d083fa6b83179dd3d031053f72fc1f7da8459140b0af5afc4d2804deccb6")>
Public Class Class1
Public Sub Test()
System.Console.WriteLine("Class1.Test")
System.Console.ReadLine()
End Sub
End Class
Skompiluj i podpisz friend_signed_A przy użyciu następującego polecenia.
csc /target:library /keyfile:FriendAssemblies.snk friend_signed_A.cs
Vbc -target:library -keyfile:FriendAssemblies.snk friend_signed_A.vb
Utwórz plik w języku C# lub Visual Basic o nazwie friend_signed_B zawierający następujący kod. Ponieważ friend_signed_A określa friend_signed_B jako zestaw przyjazny, kod w friend_signed_B może uzyskiwać dostęp do internal
typów i elementów członkowskich (C#) lub Friend
(Visual Basic) z friend_signed_A. Plik zawiera następujący kod.
// friend_signed_B.cs
// Compile with:
// csc /keyfile:FriendAssemblies.snk /r:friend_signed_A.dll /out:friend_signed_B.exe friend_signed_B.cs
public class Program
{
static void Main()
{
Class1 inst = new Class1();
inst.Test();
}
}
' friend_signed_B.vb
' Compile with:
' Vbc -keyfile:FriendAssemblies.snk -r:friend_signed_A.dll friend_signed_B.vb
Module Sample
Public Sub Main()
Dim inst As New Class1
inst.Test()
End Sub
End Module
Skompiluj i podpisz friend_signed_B przy użyciu następującego polecenia.
csc /keyfile:FriendAssemblies.snk /r:friend_signed_A.dll /out:friend_signed_B.exe friend_signed_B.cs
vbc -keyfile:FriendAssemblies.snk -r:friend_signed_A.dll friend_signed_B.vb
Nazwa zestawu wygenerowanego przez kompilator musi być zgodna z przyjazną nazwą zestawu przekazaną do atrybutu InternalsVisibleToAttribute . Należy jawnie określić nazwę zestawu wyjściowego (.exe lub .dll) przy użyciu opcji kompilatora -out
. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz OutputAssembly (opcje kompilatora języka C#) lub -out (Visual Basic).
Uruchom plik friend_signed_B.exe.
Program zwraca ciąg Class1.Test.
Istnieją podobieństwa między atrybutem InternalsVisibleToAttribute a klasą StrongNameIdentityPermission . Główną różnicą jest to, że StrongNameIdentityPermission może wymagać uprawnień zabezpieczeń do uruchamiania określonej sekcji kodu, podczas gdy InternalsVisibleToAttribute atrybut kontroluje widoczność internal
(C#) lub Friend
(Visual Basic) typów i elementów członkowskich.
Opinia o produkcie .NET
.NET to projekt typu open source. Wybierz link, aby przekazać opinię:
Szkolenie
Moduł
Implementowanie sygnatur dostępu współdzielonego - Training
Implementowanie sygnatur dostępu współdzielonego